വൈകിയെത്തിയ നുണകുമാരി

അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ ചെറിയ ഗേറ്റ് പതിയെ തുറന്ന് രണ്ടുകുട്ടികളെയും അവരുടെ അമ്മയെയും അകത്തു കയറ്റി.

രക്ഷയില്ല. ഗ്രോട്ടോയിലെ മാതാവിനെയും മടിയിൽ കിടക്കുന്ന തിരുമുറിവുകളുള്ള യേശുവിനെയും നോക്കി അരുണ പതിയെ പറഞ്ഞു-

‘‘കാര്യം ഞാൻ നിങ്ങടെ മതത്തിലല്ലെങ്കിലും ഈശോയെ എനിക്ക് വിശ്വാസാന്ന് അറിയാലോ...? ശിവനെപ്പോലെയും കൃഷ്ണനെപ്പോലെയും ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിട്ടുണ്ട് . പരീക്ഷ വരുമ്പോ മെഴുതിരി കത്തിക്കണത് ഓർമയില്ലേ ഈശോയെ...? ഇത്തവണ എന്നെ രക്ഷിക്കണേ....അപ്പുറത്തെ ബോയ്സിലെ പിള്ളേര് സമരവുമായിട്ട് വേഗം വരണേ...അല്ലെങ്കിൽ .സിസ്റ്റർക്ക് നല്ല മൂഡാവണേ....’’

‘‘നീയ്യ് ഇതിപ്പോ എത്രാമത്തെ തവണയാ...? ഞങ്ങക്ക് രക്ഷിച്ചുമടുത്തു.’’

മാതാവ് കർത്താവിന്റെ മുറിവുകളിൽനിന്ന് കണ്ണുയർത്താതെ പറഞ്ഞു.

അരുണ ഗേറ്റിൽ പിടിച്ചുകുലുക്കിയതിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ രണ്ടുമിനിറ്റു കൂടി വൈകിയാണ് സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ ഗേറ്റുതുറന്നത്.

‘‘വന്നല്ലോ നുണകുമാരി....’’ സിസ്റ്റർ മേഴ്സി കൈ പിറകിൽ കെട്ടി, കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ വാതിലിനടുത്തേക്ക് വന്നു. അരുണയുടെ തൊണ്ട വറ്റി.

‘‘എന്താ ഇന്നത്തെ കാരണം? ബസ് മറിഞ്ഞോ... ? വഴിയിൽ അപകടത്തിൽ പെട്ടയാളെ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടുപോയോ? നാട്ടിൽ ബസ് സമരമാണോ?’’

സിസ്റ്റർ ഇങ്ങനെ ഒരു കുറ്റവാളിയായും നുണയത്തിയായും കാണും വരെ താനിത്രകണ്ട് നുണ പറയാറില്ലായിരുന്നു എന്ന് അരുണ ഓർത്തു. ആർക്കും പരുക്കില്ലാത്ത കൊച്ചു തമാശനുണകളല്ലാതെ....ഇനിയിപ്പോൾ എന്തു പറഞ്ഞാലാണ് കടുത്ത ശിക്ഷയിൽനിന്ന് ഒഴിവാകുക?

പെൺകുട്ടികൾ ചെറുപ്പം മുതൽ അടുക്കളയിൽ പാചകം ചെയ്തു പഠിക്കണം, നല്ല എംബ്രോയിഡറി ചെയ്യാനും ഫ്ളവർവേസുകൾ ഉണ്ടാക്കാനും വീട് അലങ്കരിക്കാനും പഠിക്കണം എന്ന് സിസ്റ്റർ എപ്പോഴും പറയുന്നതാണ്. അതുതന്നെ പറഞ്ഞാൽ ശിക്ഷ കുറഞ്ഞേക്കും. 

പഠിപ്പുതന്നെ പണി... പണി തന്നെ പഠിപ്പ് എന്നെപ്പോഴും പറയുന്നതാണ്. അടുക്കളജോലികളിൽ അമ്മയെ സഹായിച്ചിട്ടുവേണം സ്കൂളിൽ വരാനെന്നും.

നന്നായി പണിയെടുത്ത കുടിയേറ്റക്കാരുടെ രക്തമാണ് തന്റെ ഉള്ളിലെന്ന അഭിമാനവുമുണ്ട്, സിസ്റ്ററിന്. 

‘‘അമ്മ സ്കൂട്ടറീന്ന് വീണു.... ഡോക്ടറുടെ അടുത്തുപോയി വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കേണ്ടിവന്നു. അങ്ങനെ വൈകിയതാ...’’

‘‘ശരി അകത്തേക്ക് വാ...’’

ചെവിയിലൊന്നു പിടിച്ച് തിരിച്ചിട്ട് സിസ്റ്റർ ചോദിച്ചു.

‘‘ദേശീയഗാനത്തിന്റെ സമയത്ത് തറയിലിരിക്കാമോ? എങ്ങനെയാ നിൽക്കേണ്ടത് എന്ന് ഒന്നു കാണിച്ചേ...’’

അരുണ അറ്റൻഷനായി നിന്നു. 

‘‘ശരി ഇനി പറയ്യ്....ചായ എങ്ങനെയാ ഉണ്ടാക്കുന്നത് ...വേഗം പറയ്യ്’’

എന്തു പറയും... തേയില ഇട്ടു വെള്ളം തിളപ്പിക്കുകയാണോ. പാലും കൂടി ചേർത്താണോ തിളപ്പിക്കുന്നത്. വെള്ളത്തിൽ പഞ്ചസാര കലക്കിയിട്ടാണോ അടുപ്പിൽ വയ്ക്കുന്നത്.... നാരങ്ങവെള്ളം അങ്ങനെയാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. വെപ്രാളത്തിൽ ആലോചിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും പിടികിട്ടുന്നില്ല. അമ്മ വലിയ പാചകക്കാരിയായതുകൊണ്ട് പാചകം അമ്മയ്ക്കു വേറെ ആരും ചെയ്യുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല. 

‘‘വെള്ളത്തിൽ തേയിലയും പഞ്ചസാരയും കൂടി കലക്കി അടുപ്പത്തുവച്ച്...’’

പറഞ്ഞുമുഴുമിക്കും മുൻപ് ആദ്യത്തെ അടിവീണു. അരുണ വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.

ക്ലാസാകെ കൂട്ടച്ചിരി. അന്യന്റെ വേദന കണ്ട് ചിരിക്കുന്ന മനസ്സാക്ഷിയില്ലാത്തവർ! അവരുടെ ചിരി സിസ്റ്റർക്ക് കൂടുതൽ ആവേശം പകർന്നു.

‘‘ഓംലെറ്റ് ഉണ്ടാക്കുന്നത് എങ്ങനെയാ’’

ഉള്ളിയും മുളകും കണ്ടിട്ടുണ്ട്, ഓംലെറ്റിൽ. പറഞ്ഞേക്കാം.

‘‘മുട്ട പൊട്ടിച്ച് ചട്ടിയിലൊഴിച്ച് ഉള്ളിയും മുളകും അരിഞ്ഞുചേർത്ത്...’’

പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കാനായില്ല. ക്ലാസു മുഴുവൻ ചിരിച്ചുലയുകയാണ്. ചിരിയുടെ ഒരു കടൽത്തിര ഇങ്ങനെ ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും.....

ചൂരലാണ് പിന്നെയും അരുണയോട് അടുപ്പത്തിൽ പ്രതികരിച്ചത്. സിസ്റ്റർ കണ്ണുകളിലെ തീ കൂട്ടി. 

അപ്പോഴാണ് അരുണ കാണുന്നത്- കണ്ണടയ്ക്കുള്ളിലെ സിസ്റ്ററുടെ കണ്ണുകളും വളരെ വലുതാണ്. 

അരുണയുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു.

പക്ഷേ കരയാൻ വയ്യ. മറ്റുള്ളവരുടെ മുൻപിൽ കരയുന്നത്, മരിക്കുന്നതുപോലെയാണ്, അരുണയ്ക്ക്. 

കർണനാണ് അരുണയ്ക്കിഷ്ടപ്പെട്ട പുരാണകഥാപാത്രം. തന്റെ മടിയിൽ ഗുരു പരശുരാമനുറങ്ങുമ്പോൾ തുടയിൽ വണ്ടു വന്നു കടിച്ചിട്ടും രക്തം ചീന്തിയിട്ടും അനങ്ങാതിരുന്ന കർണൻ..... അതിന്റെ പേരിൽ ഗുരുശാപം വാങ്ങിയ കർണൻ. വേദനിച്ചുവേദനിച്ച് ഒരു ജന്മം മുഴുവൻ തീർത്ത കർണൻ.

കർണനെപ്പോലെയാകണമെന്നാണ് മോഹം. 

അതുമല്ല, വലിയ കണ്ണുകൊണ്ട് കരഞ്ഞാൽ കണ്ണിലെ മഷിയൊക്കെ പരന്ന് ആകെ വൃത്തികേടാകും. കണ്ണെഴുതി പൊട്ടുതൊട്ട് വരുന്നത് പഠിക്കാൻ വരുന്ന കുട്ടികളുടെ ലക്ഷണമല്ല, ഉഴപ്പാൻ വരുന്ന കുട്ടികളുടെ ലക്ഷണമാണെന്നാണ് സിസ്റ്റർ പറയാറ്.

‘‘ശരി. നിന്റെ വീട്ടിലേ ഫോൺ നമ്പർ ഒന്നു തന്നേ...’’

സിസ്റ്റർ അരുണയുടെ അമ്മയെ വിളിക്കാനായി കുപ്പായത്തിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് മൊബൈൽഫോണെടുത്തു.

അരുണയുടെ ഹൃദയം നിന്നുപോകുകയാണെന്ന് അവളെ അറിയിച്ചു.

നിന്ന നിൽപിൽ ഒരു പ്രതിമയായി മാറിയിരുന്നെങ്കിൽ... ! 

എന്തു നന്നായിരുന്നു !

(തുടരും)

English Summary: ‘Nunayathi’ Novel written by K Rekha