മോക്ഷം - അഭിജിത്ത് അനിരുദ്ധൻ എഴുതിയ കവിത

നിന്റെ പേരും നാളും 

പറയാതൊരു ശേഷക്രീയ ചെയ്യണം,

മോതിര വിരലിൽ 

സ്മൃതികളുടെ ദർഭ ചേർത്തിണക്കിപ്പവിത്രം 

ചാർത്തി ബലിദർപ്പണം നടത്തണം.

 

തൂശനിലയിൽ തൂകിയിട്ടനി-

ന്നോർമ്മകൾക്ക് മീതെ

ആദ്യത്തെ ഉരുള വെക്കണം.

രണ്ടാമത്തേത് -

പറയാതെ കൊന്ന വാക്കുകൾക്കും,

പകുത്ത് വെച്ച സ്നേഹത്തിനും,

ഉയിരറ്റ കിനാക്കൾക്കുമായി 

നേദിക്കണം..

 

ഒടുവിലത്തേത് -

എരിഞ്ഞുറഞ്ഞ ഹൃദയത്തിനും,

ചൊല്ലിമറന്ന പ്രാർഥനകൾക്കും വെച്ച്;

ആത്മാവിൽനിന്നൊരിറ്റ് കണ്ണീരതിൽ-

തളിച്ച് പിൻ വാങ്ങി തിരിഞ്ഞ് നിന്ന്

ബലിക്കാക്കകൾക്കായി കൈകൊട്ടണം..

 

ശെഷിച്ചതൊക്കെയും വാരിക്കൂട്ടി

നിനക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട

പുഷ്പ്പങ്ങൾ നിറച്ച് 

നിളയുടെ വേലിയിറക്കങ്ങളിലേക്ക്

ഒഴുക്കിവിടണം.

അടർന്ന പൂവുകളത്രയും

 

ഓളങ്ങൾക്കുമീതേ -

പരന്നാത്മാക്കളേത്തേടി

അകലുമ്പോൾ

അവയെ പിൻ തുടർന്നെനിക്ക്

 

നിന്നിലേക്കെത്തണം.,

നിളയുടെ മൗനസങ്കേതങ്ങളിൽ

വെച്ചെനിക്ക് നീ മോക്ഷമേകണം..

 

ശേഷം,

പതിനാറുദിനരാത്രങ്ങൾ.!!

ഉദകക്രിയകളേറ്റുവാങ്ങി ഉറവ

വറ്റിയൊരാ മണൽതിട്ടകൾ

 

മറ്റൊരു ശ്രാദ്ധത്തിനായ് 

കാത്തിരിക്കും..

പേരറിയാത്തൊരുവന്റെ മോക്ഷത്തിനായി!

 

പ്രണയം മരിച്ചു വെണ്ണീറായ 

നദിക്കരയിലപ്പോഴും

 

വീശുന്നുണ്ടായിരിക്കും;

ചന്ദനത്തിരിയുടെ മണമുള്ള 

ഒരു കാറ്റ്..