അഗ്നി – മുഹമ്മദ് തൻസീർ കെ. എൻ. എഴുതിയ കവിത
അഗ്നിയിലൊരു ഭയങ്കര കഥ പുറത്തൊരു കിരീടമിതിൽ ആകെയുള്ള മണ്ണു ചിതറിയ ശാന്തിയുടെ ചിതയവിടെ. വായന പൊടിയുന്ന ശബ്ദം ആകാശം ഇരുളിനെ തേടുമ്പോൾ പകലെയും രാത്രിയേയും കരഞ്ഞു വീണ പാടു പോലെ. പുറകോട്ടേക്കും ഇടയിലും തൈരു മറഞ്ഞ നിശബ്ദത ഒരു കൈപ്പിടിയിലൊന്നായ് വിശുദ്ധസമാധാനത്തിനും. പതിവുതാമസത്തിൽ, വഴികളിൽ പുഴകാത്ത
അഗ്നിയിലൊരു ഭയങ്കര കഥ പുറത്തൊരു കിരീടമിതിൽ ആകെയുള്ള മണ്ണു ചിതറിയ ശാന്തിയുടെ ചിതയവിടെ. വായന പൊടിയുന്ന ശബ്ദം ആകാശം ഇരുളിനെ തേടുമ്പോൾ പകലെയും രാത്രിയേയും കരഞ്ഞു വീണ പാടു പോലെ. പുറകോട്ടേക്കും ഇടയിലും തൈരു മറഞ്ഞ നിശബ്ദത ഒരു കൈപ്പിടിയിലൊന്നായ് വിശുദ്ധസമാധാനത്തിനും. പതിവുതാമസത്തിൽ, വഴികളിൽ പുഴകാത്ത
അഗ്നിയിലൊരു ഭയങ്കര കഥ പുറത്തൊരു കിരീടമിതിൽ ആകെയുള്ള മണ്ണു ചിതറിയ ശാന്തിയുടെ ചിതയവിടെ. വായന പൊടിയുന്ന ശബ്ദം ആകാശം ഇരുളിനെ തേടുമ്പോൾ പകലെയും രാത്രിയേയും കരഞ്ഞു വീണ പാടു പോലെ. പുറകോട്ടേക്കും ഇടയിലും തൈരു മറഞ്ഞ നിശബ്ദത ഒരു കൈപ്പിടിയിലൊന്നായ് വിശുദ്ധസമാധാനത്തിനും. പതിവുതാമസത്തിൽ, വഴികളിൽ പുഴകാത്ത
അഗ്നിയിലൊരു ഭയങ്കര കഥ
പുറത്തൊരു കിരീടമിതിൽ
ആകെയുള്ള മണ്ണു ചിതറിയ
ശാന്തിയുടെ ചിതയവിടെ.
വായന പൊടിയുന്ന ശബ്ദം
ആകാശം ഇരുളിനെ തേടുമ്പോൾ
പകലെയും രാത്രിയേയും
കരഞ്ഞു വീണ പാടു പോലെ.
പുറകോട്ടേക്കും ഇടയിലും
തൈരു മറഞ്ഞ നിശബ്ദത
ഒരു കൈപ്പിടിയിലൊന്നായ്
വിശുദ്ധസമാധാനത്തിനും.
പതിവുതാമസത്തിൽ, വഴികളിൽ
പുഴകാത്ത തലമുട്ടും
നിരന്തരം ഹൃദയങ്ങളിലേക്ക്
കോടിയാത്ത വേദന കെട്ടുന്നു.
മാറ്റം കൊള്ളാത്ത വീര്യങ്ങൾ
തീരത്തേ കാത്തിരിക്കുന്ന നാഗം
ഇതിനൊരു വാസ്തവം തന്നെയാണോ?
ശാന്തിയൊരു സ്വപ്നം മാത്രമാണോ?
അവിടെ, ഭയം മറക്കൂ,
പുതിയ ഒരു ആശ്വാസവും
സൃഷ്ടിക്കേണ്ട ഒരു ലോകം
സ്വന്തം വീരപുത്രന്മാരുടെ.