കുട്ടി കള്ളന്മാർ – വിവേക് എടയാറ്റൂർ എഴുതിയ കവിത
കിണ്ടനെന്ന കണ്ടനും ചിണ്ടനെന്ന ചുണ്ടനും കരടിമാമൻ നട്ടുവളർത്തും കാട്ടുകപ്പ കട്ടു തിന്നാൻ കൂട്ടു കൂടി പോയ് പോയ് ദൂരെ ദൂരെ കാട്ടിലെ പുല്‍വിരിച്ച മേട്ടിലെ ചെറുകുന്നിൻ ചെരുവിലെ കിട്ടുവെന്ന മുയലിനെ കൂടെ കൂട്ടാൻ പോയ് പോയ് കാട് കാക്കും തേവരും കാട്ടിലുള്ളോരേവരും കിനാവ് കാണും ചോരനും കണ്ണ് ചിമ്മും നേരവും
കിണ്ടനെന്ന കണ്ടനും ചിണ്ടനെന്ന ചുണ്ടനും കരടിമാമൻ നട്ടുവളർത്തും കാട്ടുകപ്പ കട്ടു തിന്നാൻ കൂട്ടു കൂടി പോയ് പോയ് ദൂരെ ദൂരെ കാട്ടിലെ പുല്‍വിരിച്ച മേട്ടിലെ ചെറുകുന്നിൻ ചെരുവിലെ കിട്ടുവെന്ന മുയലിനെ കൂടെ കൂട്ടാൻ പോയ് പോയ് കാട് കാക്കും തേവരും കാട്ടിലുള്ളോരേവരും കിനാവ് കാണും ചോരനും കണ്ണ് ചിമ്മും നേരവും
കിണ്ടനെന്ന കണ്ടനും ചിണ്ടനെന്ന ചുണ്ടനും കരടിമാമൻ നട്ടുവളർത്തും കാട്ടുകപ്പ കട്ടു തിന്നാൻ കൂട്ടു കൂടി പോയ് പോയ് ദൂരെ ദൂരെ കാട്ടിലെ പുല്‍വിരിച്ച മേട്ടിലെ ചെറുകുന്നിൻ ചെരുവിലെ കിട്ടുവെന്ന മുയലിനെ കൂടെ കൂട്ടാൻ പോയ് പോയ് കാട് കാക്കും തേവരും കാട്ടിലുള്ളോരേവരും കിനാവ് കാണും ചോരനും കണ്ണ് ചിമ്മും നേരവും
കിണ്ടനെന്ന കണ്ടനും
ചിണ്ടനെന്ന ചുണ്ടനും
കരടിമാമൻ നട്ടുവളർത്തും
കാട്ടുകപ്പ കട്ടു തിന്നാൻ
കൂട്ടു കൂടി പോയ് പോയ്
ദൂരെ ദൂരെ കാട്ടിലെ
പുല്‍വിരിച്ച മേട്ടിലെ
ചെറുകുന്നിൻ ചെരുവിലെ
കിട്ടുവെന്ന മുയലിനെ
കൂടെ കൂട്ടാൻ പോയ് പോയ്
കാട് കാക്കും തേവരും
കാട്ടിലുള്ളോരേവരും
കിനാവ് കാണും ചോരനും
കണ്ണ് ചിമ്മും നേരവും
കാത്തു നിന്നു മൂവരും
അമ്പിളിയൊന്നുദിച്ചതും
ആമ്പൽ പൂ വിരിഞ്ഞതും
ആകാശതാരം തെളിഞ്ഞതും
ആസ്വദിച്ചു കണ്ടു നിന്നു
ആർത്തുല്ലസിച്ചു മൂവരും
പാട്ടുപാടി കിണ്ടനും
ആട്ടമാടി ചുണ്ടനും
കണ്ടുനിന്ന കിട്ടുവും
സ്വയം മറന്ന മൂവരും
ഓർത്തതില്ല ഉദ്യമം
പുലരി തെളിയും നേരത്ത്
കാടാകെയുണരും നേരത്ത്
മൂടൽമഞ്ഞുരുകും നേരത്ത്
ഇളവെയിൽ ഇമകളിൽ പതിച്ച നേരം
ഇടർച്ചയോടുണർന്നെണീറ്റവരും
കരടിമാമൻ നട്ടുവച്ച
കാട്ടുകപ്പ കട്ടുതിന്നാൻ
തിട്ടമിട്ട കാര്യമെല്ലാം
മൂവരും മറന്നതോർത്ത്
ഇളിഭ്യരായി നിന്നുപോയ്