കുന്നിമണിച്ചെപ്പു തുറന്ന മാന്ത്രികൻ, ഈണത്തിന്റെ ഹെഡ്‌മാഷ് - ജോൺസൺ മാസ്റ്റർ

∙ കിരീടവും ചെങ്കോലും 

മാസ്റ്റർമാർക്കു മാത്രം സാധിക്കുന്ന കയ്യടക്കവും വഴക്കവുമുണ്ട്. അവർ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി അയ‍ഞ്ഞുകൊടുക്കില്ല. എന്നാൽ, പാട്ടിനെക്കുറിച്ചു ബോധ്യമുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പുള്ള സുഹൃത്തുക്കൾക്കു വേണ്ടി ഈണം എങ്ങനെയും മാറ്റും. അങ്ങനെ ഒരാളായിരുന്നു ജോൺസണും. 

കിരീടം എന്ന സിനിമയിൽ രണ്ടു പാട്ടുകൾക്കാണു സിറ്റ്വേഷൻ പറഞ്ഞത്. ഒരു പ്രണയഗാനവും നായകന്റെ ജീവിതത്തിലെ തകർച്ചയ്ക്കു ശേഷം വരുന്ന, ദുഃഖഛായയുള്ള പാട്ടും. സേതുമാധവന്റെയും ദേവിയുടെയും പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി നാടോടിത്താളം ചേർത്തു ജോൺസൺ ഒരു പാട്ടുണ്ടാക്കി, സംവിധായകൻ സിബി മലയിലിനും തിരക്കഥാകൃത്ത് ലോഹിതദാസിനും പാടിക്കൊടുത്തു. താളം കേട്ടു ലോഹി ചോദിച്ചു, ‘അതൊന്നു സ്പീഡ് കുറച്ചു പാടമോ?’. ജോൺസൺ പാടിയപ്പോൾ ലോഹി പറഞ്ഞു, ഇതാണു രണ്ടാമത്തെ സിറ്റ്വേഷന്റെ പാട്ട്. അതാണു ‘കണ്ണീർപ്പൂവിന്റെ കവിളിൽത്തലോടി...’ എന്ന ഗാനം. പ്രണയരംഗത്തിനു വേണ്ടി ഒരു ഗാനം റിക്കാർഡ് ചെയ്തെങ്കിലും അതു സിനിമയിൽ ഉപയോഗിച്ചില്ല. 

‘ചെങ്കോലി’നുമുണ്ട് ഒരു കഥ പറയാൻ. സിനിമയുടെ ആലോചന നടക്കുന്ന സമയത്തു ലോഹിയെ കണ്ടപ്പോൾ ജോൺസൺ പറഞ്ഞു, ഒരു ട്യൂൺ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്, കേട്ടുനോക്കൂ. കേട്ടയുടൻ ലോഹി പറഞ്ഞു, ഇതു സിനിമയിലുണ്ടാകും. അന്നു തിരക്കഥ പോയിട്ട് കഥയുടെ രൂപം പോലുമായിട്ടില്ല. കൈതപ്രം പാട്ടെഴുതാൻ വന്നപ്പോഴും കഥ രൂപപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഒടുവിൽ, ലോഹി കൈതപ്രത്തിനു ‘മുടിയനായ പുത്രൻ’ എന്ന നാടകത്തിലെ ഒരു രംഗമാണു പുതിയ സിനിമയിലെ രംഗമായി വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തത്. അതാണ് ‘മധുരം ജീവാമൃത ബിന്ദു...’ എന്ന പാട്ടായത്. 

സംവിധായകൻ കമലും നടൻ സിദ്ദീഖും ജോൺസണും ഒരു ചാനലിലെ പരിപാടിക്കായി ഒരുമിച്ചിരുന്നപ്പോൾ പഴയൊരു നേരമ്പോക്ക് ചർച്ചയായി. ജോൺസന്റെ ചില പാട്ടുകൾ കോർത്തു സിദ്ദീഖ് മാലയായി പാടി. മാളൂട്ടിയിലെ ‘മൗനത്തിൻ ഇടനാഴിയിൽ ഒരു ജാലകം...’ എന്ന വരികളിൽ തുടങ്ങി, ‘അർഥ’ത്തിലെ ശ്യാമാംബരം എന്ന ഗാനത്തിലെ ചരണത്തിൽ നിന്നു ‘സായന്തനത്തിന്റെ കണ്ണിൽ ശ്രുതിസാഗരം തിളങ്ങി, ചാരേ കൺതുറന്നതോ സുവർണതാരകം’ എന്ന വരികളിലൂടെ, ഒരു കുടക്കീഴിൽ എന്ന സിനിമയിലെ ‘അനുരാഗിണി’യിലേക്കും ഞാൻ ഗന്ധർവനിലെ ‘ദേവാങ്കണങ്ങളി’ലേക്കും പോയി, പാവം പാവം രാജകുമാരനിലെ ‘പാതി മെയ് മറഞ്ഞതെന്തേ സൗഭാഗ്യതാരമേ’ എന്ന പല്ലവിയിലെത്തി നിന്നു സിദ്ദീഖ്. മൂവരും ചിരിച്ചെങ്കിലും ജോൺസൺ പറഞ്ഞു, ‘എല്ലാവർക്കും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു സ്കെയിലുണ്ടാകും, സാമ്യം എങ്ങനെ വന്നുപെടുമെന്ന് അറിയില്ല. നമ്മുടെ സീനിയറായിട്ടുള്ള ദേവരാജൻ മാഷിനുമുണ്ടായിരുന്നു.’

സിദ്ദീഖ് അതിന്റെ ലളിതമായ മനഃശാസ്ത്രം പറഞ്ഞു: സ്കെയിലും ടെംപോയും ഒരുപോലെയായിരിക്കാം. ജോൺസണ് ഇഷ്ടമായതു പോലെ നമുക്കെല്ലാം ഇഷ്ടമായില്ലേ? 

മാനത്തെ വെള്ളിത്തേര് എന്ന സിനിമയിൽ ഒരു നൃത്തരംഗത്തു വരുന്നതാണ് ‘മാനത്തെ വെള്ളിത്തേരിൽ പൂരം കാണാൻ പോകും പുതുരാപ്പെണ്ണേ’ എന്ന പാശ്ചാത്യ രീതിയിലുള്ള ഗാനം. അതിന്റെ ചരണത്തിന്റെ അവസാനഭാഗത്തു വരുന്ന ‘നേരെല്ലാം ചൊല്ലിത്തായോ താരകളേ, ആരെല്ലാം നിനക്കുണ്ട് പൂമകളേ’ എന്ന വരികളുടെ ഈണം അതേ സിനിമയിലെ മറ്റൊരു പാട്ടിന്റെ പല്ലവിയാകുന്നത് അദ്ഭുതത്തോടെ നമുക്കു കാണാം. ‘മനസ്സിൻ മടിയിലെ മാന്തളിരിൽ, മയങ്ങൂ മണിക്കുരുന്നേ...!’ 

∙ ക്ലാരയിൽ നിന്നു രാധയിലേക്ക് 

‘ഇണയെത്തേടി’ ചെയ്യും മുൻപേ മൂന്നു സിനിമകൾക്കു പശ്ചാത്തല സംഗീതം നൽകിയിരുന്നു ജോൺസൺ – ആരവം, തകര, ചാമരം. എം.ജി.രാധാകൃഷ്ണനാണു മൂന്നിലും പാട്ടുകൾ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയത്. സിനിമയുടെ ക്രെഡിറ്റ് ലൈനിൽ പശ്ചാത്തല സംഗീതം ചെയ്തയാളുടെ പേരു പ്രത്യേകം രേഖപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങിയതും സംഗീതരൂപമായി അംഗീകരിച്ചതും ജോൺസന്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ടു മാത്രമാണ്. 

ജോൺസന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതത്തിന്റെ പ്രത്യേകത, എവിടെ നിർത്തണം, എവിടെ സംഗീതം വേണ്ട എന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് അറിയാമായിരുന്നു എന്നതാണെന്നു ലോഹിതദാസ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതിന് ഉദാഹരണം കിരീടത്തിൽ സേതുമാധവനും കീരിക്കാടൻ ജോസുമായുള്ള സംഘട്ടനമാണ്. സീനിനൊപ്പം അതീവരൗദ്രതാളത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന സംഗീതം, പെട്ടെന്നു തിലകന്റെ അച്ഛൻ കഥാപാത്രം രംഗത്തു വരുന്നതോടെ നിലയ്ക്കുന്നു. ‘കത്തി താഴെയിടടാ, നിന്റെ അച്ഛനാടാ പറയുന്നേ...’ എന്ന അച്ഛന്റെ തേങ്ങലും സേതുമാധവന്റെ കിതപ്പും മാത്രമാണു സീനിൽ. 

താളവട്ടത്തിലുമുണ്ട് ഇതുപോലെ ഒരു രംഗം. മോഹൻലാലിന്റെ കഥാപാത്രത്തെ നെടുമുടിയുടെ ഡോക്ടർ കഥാപാത്രം തലയണ മുഖത്തമർത്തി കൊല്ലുമ്പോൾ പശ്ചാത്തലത്തിൽ പൊടുന്നനെ സംഗീതം നിലയ്ക്കുന്നു, മരണവെപ്രാളം മാത്രം കേൾക്കാം. 

ഒരിടത്തൊരു ഫയൽവാനിൽ, ഫയൽവാന്റെ ആദ്യരാത്രിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ താരാട്ടു കൊണ്ടുവന്നതു ജോൺസണു മാത്രം സാധിക്കുന്ന കുസൃതി. തൂവാനത്തുമ്പികളിലെയും മണിച്ചിത്രത്താഴിലെയും നമുക്കു പാർക്കാൻ മുന്തിരിത്തോപ്പുകളിലെയും പശ്ചാത്തല സംഗീതത്തെക്കുറിച്ച് ഏറെ എഴുതുകയും പറയുകയും ചെയ്തതാണ്. 

തൂവാനത്തുമ്പികളിലെ ക്ലാരയെയും മഴയെയും അത്രമേൽ മലയാളിക്കു പ്രിയങ്കരമാക്കിയതു വയലിനും ഫ്ലൂട്ടും ചേർന്നൊരുക്കിയ പിന്നണിയാണ്. ജയകൃഷ്ണന്റെ (മോഹൻലാൽ) ജീവിതത്തിലെ നായികമാരായ ക്ലാരയ്ക്കും രാധയ്ക്കും രണ്ടു പശ്ചാത്തല സംഗീതമാണു ജോൺസൺ ഒരുക്കിയത്. ഒടുവിൽ, ഒറ്റപ്പാലം റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ വച്ചു ജയകൃഷ്ണൻ ക്ലാരയെ അവസാനമായി കാണുമ്പോൾ സാക്ഷിയായി രാധയുണ്ട്. അവിടെ ട്രെയിനിന്റെ ശബ്ദം കൊണ്ടാണു ജോൺസൺ ഇരുവരെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത്. ക്ലാര യാത്ര പറഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ അകമ്പടി സംഗീതം നേർത്തുനേർത്ത് ഇല്ലാതാവുകയും അവൾ പോകുന്ന ട്രെയിനിന്റെ ദൃശ്യവും ശബ്ദവും മുന്നണിയിലേക്ക് എത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ട്രെയിൻ കാഴ്ചയിൽ നിന്നു മറയുമ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന ജയകൃഷ്ണൻ രാധയെ കാണുന്നു. അവിടെ സംഗീതം മാറുന്നു. വീണയുടെ അകമ്പടിയോടെ അവർ തുടർജീവിതത്തിലേക്ക്...

∙ എങ്ങനെ പാടാതിരിക്കും

‘കാവടിയാടുമീ കൺതടവും, നിന്റെ കസ്തൂരി ചോരുമീ കവിളിണയും’ എന്നു ചരണത്തിൽ തുടങ്ങി ‘രാത്തിങ്കൾ പൂത്താലി ചാർത്തി’ എന്ന പല്ലവിയിൽ നിർത്തി, ഗായകൻ ഹരീഷ് ശിവരാമകൃഷ്ണൻ സദസ്സിനോടു ചോദിക്കുന്നു: ഇതു പോലെ എഴുതി വച്ചാൽ പാടാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ? ജോൺസൺ മാഷ്, ഗിരീഷ് പുത്തഞ്ചേരി; രണ്ടു പേരും നമുക്കൊപ്പമില്ല, അവർക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു...’’

അതെ, രണ്ടു പേരും നമുക്കൊപ്പമില്ല. 

അതാണു നമ്മുടെ സങ്കടം.

English Summary: Remembering Johnson Master and His Song Making Craft