കർക്കടകത്തിലെ ഉത്രട്ടാതി നാളിലാണ്, ഹൃദയാക്ഷരങ്ങളാൽ എകാന്തതയുടെ മഹാസാമ്രാജ്യം തീർത്ത കഥാലേ‍ാകത്തെ പെരുന്തച്ചൻ‌ എം.ടി.വാസുദേവൻ നായരുടെ പിറന്നാൾ. പാരമ്പര്യവും കുടുംബരീതിയുമനുസരിച്ച് ജന്മനക്ഷത്രത്തിലാണു പിറന്നാൾ. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ ഓഗസ്റ്റ് അഞ്ചിനാണ് എംടിയുടെ തൊണ്ണൂറാം പിറന്നാൾ. വികാരതീവ്രതയിലും ഭാഷയുടെ മിതത്വത്തിലും ഒരുപേ‍ാലെ ആറുതലമുറകളുടെ ഹൃദയത്തിൽ സ്ഥാനംപിടിക്കുകയും കഥാലേ‍ാകത്തെ മാറ്റങ്ങൾക്കെ‍ാപ്പം സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സാഹിത്യലേ‍ാകത്തെ മാഹാമേരുവിന് നവതി.

പട്ടിണിയും പരിവട്ടവുമായി കഴിഞ്ഞ തലമുറകളിൽ, പിറന്നാൾ ആഘേ‍ാഷങ്ങൾക്ക് വിളിക്കാതെ പേ‍ായി അപമാനിതരും ആട്ടിപ്പുറത്താക്കപ്പെട്ടവരുമായവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥകളിലുണ്ട്. സ്വന്തം പിറന്നാൾ അന്യമായ അവരിൽ പലരും കൂടല്ലൂരുകാരായ അനാഥരും ഏകാകികളും അവഗണിതരും വിലക്കപ്പെട്ടവരുമാണ്. അവിടെ ജീവിച്ചിരുന്ന സ്വന്തബന്ധുക്കളിൽപ്പെട്ടവരാണ് അതിൽ കൂടുതലും. പക്ഷേ, ആ കഥാപാത്രങ്ങൾ, സന്ദർഭങ്ങൾ ‘ഞാൻ തന്നെയല്ലേ, എന്റേതല്ലേ’ എന്നു വായനക്കാരൻ സ്വയം ചേ‍ാദിച്ചുപേ‍ാകുന്നു. 

പ്രശസ്തമായ കുട്ട്യേടത്തി എന്ന കഥയിലെ കാതുമുറിച്ച മീനാക്ഷ്യേടത്തി തറവാട്ടിലെ എല്ലാവരുടെയും ഒരു ഏട്ടത്തിയാണ്. കാതിൽ അരിമ്പാറപേ‍ാലെ തൂങ്ങിക്കിടന്ന കറുത്തമണി പിശാങ്കത്തികെ‍ാണ്ട് മുറിച്ചുകളഞ്ഞ അവർ അന്ന് സ്ത്രീകൾക്കിടയിൽ വലിയ തന്റേടത്തിന്റെ പ്രതീകമായിരുന്നു. എംടി ജനിക്കും മുൻപേ അവർ മരിച്ചു. വകയിലുള്ള ഒരു അമ്മാവൻ തന്നെയായിരുന്നു ഇരുട്ടിന്റെ ആത്മാവിലെ ഭ്രാന്തൻ വേലായുധൻ (വടക്കേവീട്ടിലെ വേലായുധൻ). അദ്ദേഹത്തെ ഒരു തവണ കണ്ടതായി എംടി ഒ‍ാർമിക്കുന്നുമുണ്ട്. 

അസുരവിത്തിലെ ഗേ‍ാവിന്ദൻകുട്ടിയും അമ്മാവനായിരുന്നു. അദ്ദേഹം മതംമാറി അബ്ദുല്ലയായി മടങ്ങിയെത്തിയപ്പേ‍ാൾ, ഉറ്റ ചങ്ങാതിയായ കുഞ്ഞരയ്ക്കറിന്റെ പ്രതികരണം എന്നത്തേയും മതനിരപേക്ഷതയുടെ ഉത്തമദൃഷ്ടാന്തമായി വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു. ജീവിതത്തിന്റെ നിവൃത്തികേടിൽ മനസ്സുവിട്ടാണ് നിർമാല്യത്തിലെ വെളിച്ചപ്പാട് ദേവീ വിഗ്രഹത്തിൽ തുപ്പുന്നതെങ്കിൽ, മതവും ജാതിയും വർഗീയതയും കൂട്ടുപിടിച്ച് സ്വൈര ജീവിതം ഇല്ലാതാക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തേക്കാണ് ഇരുട്ടിന്റെ ആത്മാവിലെ കുഞ്ഞാരക്കാർ കാർക്കിച്ചു തുപ്പുന്നത്. 

∙ പിറന്നാളിന്റെ ഒ‍ാർമയ്ക്ക്

കഥാപാത്രങ്ങളും പിറന്നാളിന്റെ ആഘേ‍ാഷത്തിൽപ്പെട്ടവരല്ല. കാരണം, എംടിക്ക് പിറന്നാൾദിനം മറ്റെല്ലാംപേ‍ാലെ കടന്നുപേ‍ാകുന്ന ഒരു ദിവസം മാത്രമാണ്. അങ്ങനെ ആയതിന്റെ കാരണം അദ്ദേഹം ഏഴുതിയിട്ടും പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. അക്കാലത്തെ‍ാക്കെ ശരിക്കും പഞ്ഞമാസമായ കരിംകർക്കടകത്തിൽ പുറത്തും അകത്തും നീക്കിയിരിപ്പെ‍ാന്നുമുണ്ടാകില്ല. കരിചേമ്പിൻ താളിന്റെ കൂട്ടാനും ചമ്മന്തിയും കഞ്ഞിയുമെ‍ാക്കെയായി കഷ്ടിച്ച് തട്ടിമുട്ടിപേ‍ാകുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ പിറന്നാളിനെവിടെ സ്ഥാനം! 

ഒരു പിറന്നാളിന്റെ ഒ‍ാർമയിൽ ഗൃഹാതുരതയേ‍ാടെ അതാണ് വിവരിക്കുന്നതും: ‘നാളെ എന്റെ പിറന്നാളാണ്, എനിക്ക് ഒ‍ാർമയുണ്ടായിരുന്നില്ല’

വല്യമ്മാമന്റെ ഉഗ്രശാസനത്തിനു കീഴിൽ മരുമക്കത്തായ കൂട്ടുകുടുംബ സമ്പ്രദായമായിരുന്നു എംടിയുടെയും. വല്യമ്മാമയായിരുന്നു ഭരണകേന്ദ്രം. അവിടെ അമ്മാമന്റെ മകൻ ദാമേ‍ാദരന്റെ പിറന്നാൾപേ‍ാലെത്തന്നെ തന്റെ പിറന്നാളും ആഘേ‍ാഷിക്കണമെന്ന് വിചാരിക്കാനാകില്ല. പിറന്നാൾ സദ്യയെ‍ാരുക്കാൻ മോഹിച്ചുപേ‍ായ കുഞ്ഞികൃഷ്ണൻ എന്ന കുട്ടിയുടെ കഥയാണ് എംടി പറയുന്നത്. പിറന്നാൾ വന്നപ്പേ‍ാഴുളള അവന്റെ സങ്കടവും നിർബന്ധവും സഹിക്ക വയ്യാതെ, നെല്ലളക്കുന്നതിനിടെ അമ്മ വല്യമ്മാമയേ‍ാട് പറഞ്ഞു:

‘‘ഇന്ന് കുഞ്ഞീഷ്ണന്റെ പിറന്നാളാ’’

‘‘അതിന്’’

‘‘മനേ‍ാക്കാവിൽ അരക്കൂട്ട് പായം നേർന്നിട്ടുണ്ട്. നാലെടങ്ങഴികൂടി....?’’

ഇടിവെട്ടുന്ന സ്വരത്തിൽ അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു:

‘‘ആരേ പറഞ്ഞത് നേരാൻ..? നേർന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നേർന്നേ‍ാര് കഴിച്ചേ‍ാളൂണ്ടൂ’’.

‘‘ഒ‍ാന് ദെണ്ണം പിടിച്ചപ്പേ‍ാൾ നേർന്നതാ...’’

‘ഒ‍ാന്റെ തന്തയേ‍ാട് പറ, കാ ക്കാശിന് അയാളെക്കെ‍ാണ്ട് ഉപകാരംണ്ടേ‍ാ’’

‘‘ന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് നടത്തിയതല്ലല്ലേ‍ാ’’

‘‘എന്നേടി, ഇബ്ടെ പെണ്ണുങ്ങള് കാര്യം പറയാൻ തെ‍ാടങ്ങീത്’’

‘‘ഒ‍ാപ്പേ‍ാടെ‍ല്ലാതെ, പിന്നാരാടേ‍ാ പറയാ, ഒ‍ാപ്പേടെ കുട്ട്യാച്ചാൽ... ?’’

‘‘ഒരുമ്പട്ടേ‍ാളെ, നെന്നെ ഞാൻ...’’

‘‘എന്റമ്മേയ്’’

ഞാനറിയാതെ നിലവിളിച്ചുപേ‍ായി.

ആ പിറന്നാൾ ദിവസം ഞാൻ കുളിച്ചില്ല, അമ്മ എന്ന നിർബന്ധിച്ചതുമില്ല. 

പിറന്നാളിന്റെ ഒ‍ാർമയ്ക്കുള്ളിലെ എംടിയുടെ കുട്ടിക്കാലം മാത്രമല്ല, അത്തരം സാമൂഹിക സാഹചര്യത്തിൽ ജനിച്ചുവളർന്നവരിൽ മിക്കവർക്കും അത് തങ്ങളുടേതു കൂടിയായി തേ‍ാന്നാതിരിക്കില്ല. 

∙ ജന്മനക്ഷത്രമാസത്തിലെ പട്ടിണി 

നീലക്കുന്നുകൾ എന്ന കഥയിലും പിറന്നാളിന്റെ ‌കെ‍ാതിയും സന്തേ‍ാഷവും തിരയടിക്കുന്നുണ്ട്. ഒരു പാട് യാത്രചെയ്തും അലഞ്ഞും ക്ഷീണിച്ച് നീലഗിരിയിലെ പെങ്ങളുടെ വീട്ടിലെത്തുന്നു അയാൾ. പെങ്ങളും കുടുംബവും അയാളുടെ വരവ് കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.

‘‘കഴിഞ്ഞകെ‍ാല്ലൂം, രണ്ടാംകെ‍ാല്ലൂം ഞാനെഴുതി. അപ്പൂന്റെ പിറന്നാളിന് ഇക്കുറി എന്തായാലും വരണംന്ന്. ഏഴുതുമ്പേ‍ാൾ, ഞാൻ പന്തയംവച്ചിട്ടുണ്ട്, 

അപ്പൂംന്റച്ചനേ‍ാട്, അന്യേൻ വരൂന്ന്.’’

അതറിയാതെ വന്നെത്തിയതാണെന്നു പറയാൻ അയാൾക്ക് ധൈര്യമുണ്ടായില്ല. പിറന്നാളുകൾ ഒ‍ാർമിക്കാനേ‍ാ ആഘേ‍ാഷിക്കാനേ‍ാ കഴിയാതെപേ‍ായ  മടുപ്പേറിയ അനാഥജീവിതത്തിന് വീണുകിട്ടുന്ന അപൂർവ സ്നേഹനിമിഷമായിരുന്നു അത്. പഞ്ഞം പടർന്ന കർക്കടത്തിൽ അച്ഛൻ ടി.നാരായണന്റെ പുന്നയൂർക്കുളത്തെ വീട്ടിൽനിന്ന് വിരുന്നെത്തിയ ശങ്കുണ്ണ്യേട്ടനെ സത്കരിക്കാൻ വേണ്ടി നിവൃത്തിയില്ലാതെ, മകനെ ജന്മനക്ഷത്രമാസത്തിൽ പട്ടിണിക്കിട്ട ഒരമ്മയുടെ മനസ്സും ചുറ്റുപാടുകളും, കൂടല്ലൂരിൽനിന്ന്  അകലെയാണെങ്കിലും എംടി ഇപ്പേ‍ാഴും അനുഭവിക്കുന്നു. കാരണം, കൂടല്ലൂരിൽ ആഴ്ന്നു പടർന്ന വേരുകളാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റേത്.

∙ തിരിച്ചുവരാനായി പടിയിറങ്ങിയവർ

അമ്മിണിയേടത്തിയുടെ കുപ്പിവളയുടഞ്ഞ് ചേ‍ാരപെ‍ാടിഞ്ഞ പ്രണയം, അമ്മയും അമ്മമ്മയും പറയുന്ന കഥകൾ കേ‍ട്ട് തറവാടിന്റെ ഗേ‍ാവണിപ്പടിയിൽ ഇരിക്കുമ്പേ‍ാൾ ദേഹത്ത് തട്ടിയ സുമിത്രയുടെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസങ്ങൾ, പുന്നയൂർകുളത്തെ അച്ഛന്റെ തറവാട്ടിൽ വന്നുപേ‍ാകാറുളള പുഷ്പേ‍ാത്തെ രാജാമണിയുടെ വെളുക്കനെയുള്ള മന്ദഹാസം–കൗമാരത്തിലെ പ്രണയ വികൃതികൾ. കൂടല്ലൂർ താന്നിക്കുന്നിന്റെ നെറുകയിൽനിന്ന് ഒന്നു വലിഞ്ഞുനേ‍ാക്കിയാൽ വയലുകളും പാതകളും ഭാരതപ്പുഴയും കരിയന്നൂർ പാലവും കാണാം. അവിടെനിന്ന് ആഘേ‍ാഷങ്ങളെ‍ാന്നും ഇല്ലാതെ, ഏകാന്തതയുടെ മഹാസാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് നടന്നുകയറിയ ഒരു പയ്യനാണ് ഹൃദയത്തിന്റെ ഏഴുത്തുകാരനായത്. ഒരുപാട് ചിന്തകൾ പേറുന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട കഥാപാത്രങ്ങളാണ് എംടിയുടെ മിക്ക കഥകളിലുമെന്ന് നിരൂപകരും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു.