പട്ടാള ജോലിയിൽനിന്ന് വിരമിച്ച ശേഷം ആദ്യമായി ജോലിക്കായി വിദേശത്തേക്ക് പോയത് സെക്യൂരിറ്റി ജീവനക്കാരനായാണ്. എന്നാൽ അതിൽ ഒതുങ്ങാതെ തുടർന്ന് പഠിക്കാനും മൾട്ടി നാഷനൽ ‍കമ്പനികളിൽ ലക്ഷങ്ങൾ ശമ്പളം വാങ്ങുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥനായി മാറാനുമെല്ലാം സാധിച്ചത് എന്റെ അധ്വാനത്തിന്റെ ഫലമായാണ്. അല്ലാതെ ഞാൻ എവിടെയും പണിയെടുക്കാതെ മുതലാളിയുടെ കയ്യിൽനിന്ന് പിടിച്ചുപറിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല. ന്യായം ഒപ്പമില്ലാതെ, ജോലി ചെയ്യാൻ മനസ്സിലാതെ, രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെ കൊടിയുടെ മാത്രം ബലത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവരെ നേരിടാനുള്ള കരുത്ത് എനിക്ക് നൽകുന്നത് ഇതെല്ലാം തന്നെയാണ്.

∙ കേരളത്തിൽ സംരഭകർക്ക് തീർത്തും സാഹചര്യമില്ലെന്നാണോ?

ഞാൻ ഒരു കണക്ക് പറയാം. ഒരു ബസുമായി ഈ രംഗത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ എനിക്ക് നിലവിൽ 4 ബസുകളാണ് ഉള്ളത്. ആദ്യത്തെ ബസ് സർവീസ് വിജയകരമായതുകൊണ്ടല്ല ഞാൻ മറ്റ് ബസുകൾ വാങ്ങിയത്. മറിച്ച്, ഇതേ രംഗത്ത് പ്രവർത്തിച്ച്, സാമ്പത്തികമായി തീർത്തും തകർന്ന് മുന്നോട്ടുപോകാൻ കഴിയാതെ വന്ന ചില ബസുകൾ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളുടെ പേരിൽ എനിക്ക് ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവരികയാണുണ്ടായത്.

നിലവിൽ ഈ 4 ബസുകളിൽ 3 എണ്ണവും സർവീസ് നടത്തുന്നതിൽനിന്ന് എനിക്ക് കാര്യമായ ഒരു ലാഭവുമില്ലെന്നു മാത്രമല്ല, ജീവനക്കാരുടെ ശമ്പളം നൽകാൻ ഞാൻ കയ്യിൽനിന്ന് പണം മുടക്കുകയാണ്. കൂട്ടത്തിൽ കാര്യമായ ലാഭം പറയാനില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് ബാധ്യതയില്ലാതെ മുന്നോട്ടു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ബസിനു മുന്നിലാണ് ഇപ്പോൾ സിഐടിയുക്കാർ കൊടികുത്തിയിരിക്കുന്നത്. 

ഒരു ബസിന് ഡീസൽ, ജീവനക്കാരുടെ ശമ്പളം, മറ്റ് നികുതികളും ഫീസുകളും എല്ലാം ഉൾപ്പെടുത്തിയാൽ ശരാശരി 7500 രൂപ ദിവസച്ചെലവുണ്ട്. എന്നാൽ, മിക്കപ്പോഴും ഒരു ബസിൽനിന്നും ഈ തുക പോലും ലഭിക്കാറില്ല. ഇതിനിടയിലാണ് അനാവശ്യ സമരങ്ങൾ. വണ്ടി ഓടാതെ കിടന്നാലും ടാക്സ് ഉൾപ്പെടെയുള്ളവ ഉടമകൾ നൽകിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കണം.

ചുവരുണ്ടെങ്കിലെ ചിത്രം വരയ്ക്കാനാവൂ എന്നുള്ള അടിസ്ഥാനതത്വം പോലും മറന്നാണ് ഇവിടെ ചില തൊഴിലാളികളും സിഐടിയു ഉൾപ്പെടെയുള്ള തൊഴിലാളി സംഘടകളും സമരവുമായി രംഗത്തെത്തുന്നത്. വ്യവസായം നടക്കുന്നുണ്ടോ, ബസ് ഓടുന്നുണ്ടോ എന്നതൊന്നും അവരുടെ വിഷയമേ അല്ല. അവർ ചോദിക്കുന്ന പിരിവുകൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള പണം അവർക്ക് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കണമെന്നു മാത്രം.

∙ സർക്കാർ മേഖലയിലും തൊഴിലാളി സംഘടനകൾ ഉണ്ടല്ലോ, അവിടുത്തെ പ്രശ്നങ്ങളോ?

കെഎസ്ആർടിസി എന്ന ഒരു പ്രസ്ഥാനത്തെ മാത്രം നോക്കിയാല്‍ മതി ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം കിട്ടാൻ. ആ പ്രസ്ഥാനത്തെ ഇന്നുകാണുന്ന തരത്തിൽ നാശത്തിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടത് ഇതേ തൊഴിലാളി യൂണിയനുകൾ തന്നെയല്ലേ. ഇപ്പോൾ കെ സ്വിഫ്റ്റ് രൂപീക‍‍രിക്കപ്പെടുകയും കലക്‌ഷൻ കൂടുതൽ കിട്ടാൻ സാധ്യതയുള്ളതുമായ റൂട്ടുകൾ ഏറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്തെങ്കിലും അതിലെ ജീവനക്കാരുടെ കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചോ.

8 മണിക്കൂർ സ്റ്റിയറിങ് ഡ്യൂട്ടി (വിശ്രമ സമയങ്ങൾ കണക്കാക്കാതെയുള്ള സമയം) ചെയ്യുന്ന ഒരു ഡ്രൈവർ കം കണ്ടക്ടർ സ്റ്റാഫിന് ലഭിക്കുന്നത് പ്രെവറ്റ് ബസ് ജീവനക്കാർക്ക് ലഭിക്കുന്നതിലും കുറഞ്ഞ വേതനമാണ്. അവിടെ പക്ഷേ പ്രതിഷേധിക്കാനോ സ്വിഫ്റ്റിനെ പൂട്ടിക്കാനോ സിഐടിയു ഉൾപ്പെടെയുള്ള തൊഴിലാളി പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ കാണുന്നുമില്ല. സ്വകാര്യമേഖലയിൽ ഒരു രീതിയും സ്വിഫ്റ്റിൽ മറ്റൊരു രീതിയും. ഇവിടെയെന്താ രണ്ട് സിഐടിയു ഉണ്ടോ?

∙ ബിജെപി നേതാവ് കൂടി ആയതിനാലാണോ സിഐടിയുവിന് എതിരെ ശക്തമായി നിൽക്കുന്നത്?

ഞാൻ ഒരു ബിജെപിക്കാരനാണെന്നത് അവരുടെ പ്രശ്നമാണ്. എന്നാൽ, എനിക്ക് ഇവിടെ രാഷ്ട്രീയം വിഷയമല്ല, ഉപജീവനമാണ് എന്റെ വിഷയം. ഒരു തൊഴിലാളിയുടെയും അദ്ദേഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന സിഐടിയുവിന്റെയും ധാർഷ്ഠ്യത്തിനു മുന്നിൽ ഞാൻ മാത്രമല്ല ഇരയാകുന്നത്. എന്റെ മറ്റ് 14 തൊഴിലാളികൾക്കൂടിയാണ്. അവർക്കുവേണ്ടിക്കൂടിയാണ് എന്റെ പ്രതിഷേധം. അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ മറ്റ് 3 ബസുകളും ഇപ്പോഴും സർവീസിന് അയയ്ക്കുന്നത്. 

എന്റെ അതേ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന, ശബ്ദമുയർത്താനാകാതെ പലരെയും ഭയന്ന് അവർ ചോദിക്കുന്ന പണം നൽകി ദുരിത ജീവിതം നയിക്കുന്ന മുഴുവൻ ബസ് ഉടമകൾക്കു വേണ്ടിയും ഞാൻ ശബ്ദമുയർത്തും. ‘നമ്പർ വൺ കേരള’ത്തിലെ ഈ ദുരവസ്ഥ ദേശീയ തലത്തിലേക്കു വരെ അറിയിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ സമരമുറകളാകും ഇനി ഞാൻ സ്വീകരിക്കുക. അതിർത്തിയിൽ ശത്രുക്കളെ ഭയക്കാതെ പോരാടിയ എനിക്ക് ഒരു സിഐടിയുവിനെയും ഭയക്കേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ.

English Summary: Bus Owner Becomes Lottery Seller: Story of Raj Mohan's Fight with CITU