ഹൗറയിൽ നിന്ന് ടാഗോറിന്റെ ശാന്തിതീരത്തിലേക്ക്, കൊൽക്കത്ത യാത്ര

ചില പ്രത്യേക സ്ഥലങ്ങളിൽ നിർത്തി റിക്ഷക്കാരൻ ആ സ്ഥലത്തിന്റെ  പ്രാധാന്യം വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. ശുദ്ധമായ ഹിന്ദി കേട്ടാൽ മനസിലാകുമെങ്കിലും ഇദ്ദേഹം പറയുന്നത് പൂർണമായും പിടികിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ടാഗോർ എഴുതാൻ ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലൊന്നായ ആൽമരച്ചുവട് അയാൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു തന്നു. പരിപാലനത്തിന്റെ ഭാഗമായി സന്ധ്യയ്ക്കു നൽകുന്ന ലൈറ്റിങ് ആ ആൽമരത്തിന് അലൗകികമായ ഒരു ചാരുത നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ വടവൃക്ഷത്തിൻറെ വിജനമായ ചുവട് നോക്കി നിന്നപ്പോൾ മനസിൽ വെറുതേ ഒരു സങ്കടം. സന്ധ്യമയങ്ങിയതിനാൽ തിരികെ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. രാവിലെ പേപ്പർ അവതരിപ്പിച്ചതിന് ശേഷം വീണ്ടും ഇവിടേക്കു വരാമെന്നു തീരുമാനിച്ച് തിരികെ ഹോട്ടലിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു. 

ആദ്യമായി ശാന്തിനികേതൻ സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളിൽ താത്പര്യം കാണിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ഇത്തവണ യാത്ര അക്കാദമിക് ആയതിനാൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി കാമ്പസിലായിരുന്നു ആദ്യദിനം മുഴുവൻ. കല, സാഹിത്യം, ശാസ്ത്രം, ഫൈൻ ആർട്സ് തുടങ്ങി ഈ കാമ്പസിൽ പഠിപ്പിക്കാത്ത വിഷയങ്ങളില്ല എന്നു തോന്നിപ്പോകും. ഓരോന്നും ഓരോ ബ്ലോക്കായി വേർതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ കോൺഫറൻസ് ഉദ്ഘാടനവും പേപ്പർ അവതരണവും കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വൈകിട്ട് അഞ്ച് മണി കഴിഞ്ഞു. സന്ദർശന കേന്ദ്രങ്ങളെല്ലാം അടച്ചുകഴിഞ്ഞു. കൊൽക്കത്തക്കു പോകാനുള്ള പ്ലാനും തെറ്റി. ഹോട്ടലിൽ പോയി ഫ്രഷായി തെരുവിലൂടെ ഒന്നു കറങ്ങാനിറങ്ങി. 

പാതയുടെ ഒരു വശം മുഴുവൻ തുണിക്കച്ചവടക്കാരാണ്. മനോഹരമായ ശാന്തിനികേതൻ കുർത്തകളാണ് ഇവിടത്തെ പ്രധാനആകർഷണീയത. ഇരുനൂറോ മുന്നുറോ രൂപ കൊടുത്താൽ തരക്കേടില്ലാത്ത കുർത്ത കിട്ടും. നേർത്ത കോട്ടൺ തുണിയിലാണ് തുന്നിയിരിക്കുന്നത്. സ്ത്രീകൾക്കുള്ള തുണിത്തരങ്ങളുമുണ്ട്. അതൊന്നും വലിയ ഗുണമേൻമ അവകാശപ്പെടാനില്ലാത്തവയാണെന്നു തോന്നിയതിനാൽ വാങ്ങിയില്ല. കറങ്ങിനടന്നു വിശന്നു വലഞ്ഞപ്പോൾ വലിയ ഹോട്ടലൊന്നും അന്വേഷിക്കാൻ പോയില്ല. അത്യാവശ്യം വൃത്തിയുണ്ടെന്നു തോന്നിയ തെരുവോരത്തു നിന്നു തന്നെ ഭക്ഷണം വാങ്ങി. കൺമുന്നിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണമാണ്, വിശ്വസിക്കാം. ബംഗാളികളുടെ എല്ലാ ഭക്ഷണത്തിലും വഴുതനങ്ങയും പനീറും കിഴങ്ങുമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.  പൂരിയാണ് പ്രധാനമായും എല്ലാ കടകളിലും. എവിടെ പോയാലും അതേ കിട്ടുകയുള്ളൂ. പൂരിയും പനീർ മസാലയും രുചികരമായതിനാൽ നിരാശയൊന്നുമില്ലാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റു. 

മ്യൂസിയവും മറ്റും കാണാനായി ഇറങ്ങിയ ശാന്തിനികേതനിലെ മൂന്നാംദിവസം പക്ഷേ നിരാശപ്പെടേണ്ടി വന്നു. ടാഗോറുമായി ബന്ധപ്പെട്ട എന്തോ അവധിദിവസമായതിനാൽ അന്നു സന്ദർശകരെ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. ടാഗോറിന്റെ സ്വന്തം ശബ്ദത്തിൽ ജനഗണമന മുഴങ്ങുന്ന ടാഗോർ മ്യൂസിയത്തിലെ കാഴ്ചയും കേൾവിയും   നഷ്ടമായതിൽ വലിയ നിരാശ തോന്നി. ടാഗോർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന പേനയും കോട്ടും ഷൂസും ഉൾപ്പെടെ ഒട്ടേറെ വസ്തുക്കൾ   മ്യൂസിയത്തിൽ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ വരവിൽ അതൊക്കെ കണ്ട് വിസ്മയപ്പെട്ടതാണ്. കൊൽക്കത്തയിലെ അദ്ദേഹത്തിൻറെ ജൻമഗൃഹത്തിലും ഇത്തരത്തിലുള്ള സാധനസാമഗ്രികൾ കാണാം. 

രബീന്ദ്രനാഥ ടാഗോർ ക്ലാസുകൾ എടുത്തിരുന്ന ഛതിം താല, പ്രാർത്ഥനാ ഹാൾ ബ്രഹ്മോ മന്ദിർ, ദേബേന്ദ്രനാഥ ടാഗോർ പണികഴിപ്പിച്ചതും ടാഗോർ താമസിച്ചിരുന്നതുമായ ശാന്തിനികേതൻ ഗൃഹം, ശാന്തിനികേതനിലെ പരമ്പരാഗത ക്ലാസ് മുറികൾ  തുടങ്ങി ചരിത്രപ്രാധാന്യമുള്ള ഒട്ടേറെ കേന്ദ്രങ്ങളുണ്ട് ഇവിടെ. കലാഭവന, പാത ഭവന, പ്രകൃതി ഭവന തുടങ്ങിയവ   വേറെയുമുണ്ട്. ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന വിശിഷ്ടവ്യക്തികൾക്കായി ടാഗോർ പണി കഴിപ്പിച്ച മന്ദിരങ്ങളും ഇക്കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന കാർ ഒരു പൊടി പോലും പറ്റാതെ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നതും കണ്ടു. ദേബേന്ദ്രനാഥ ടാഗോറിൻറെയും രവീന്ദ്രനാഥടാഗോറിൻറെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുത്രൻ രതീന്ദ്രനാഥ ടാഗോറിന്റെയും കയ്യൊപ്പ് പതിഞ്ഞതാണ് ഇന്നത്തെ ശാന്തിനികേതനെന്ന് പറയാം. ടാഗോറിനൊപ്പം ശാന്തിനികേതൻ നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കുന്ന രണ്ട് പേരുകൾ കൂടിയുണ്ട്. പ്രശസ്ത ശിൽപി രാംകിംങ്കർ ബെയ്ജിയും മോഡേൺ ആർട്ടിസ്റ്റ് നന്ദലാൽ ബോസും. രാം കിങ്കറിൻറെ ശിൽപ്പങ്ങളും നന്ദലാൽ ബോസ് ആസൂത്രണം ചെയ്ത് നിർമിച്ച പാത ഭവനയും  ഈ പ്രതിഭകളുടെ മഹത്വം വിളിച്ചോതുന്നവയാണ്. ടാഗോറിനോടുള്ള ആദരവ് കൊണ്ട് ശാന്തിനികേതനിലെത്തിയവരാണ് ഇരുവരും. 

എന്തായാലും ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ള ട്രെയിനിന് കൊൽക്കത്തയിലേക്കു ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇനി ഇവിടെ ചുറ്റിക്കറങ്ങി നടക്കാൻ സമയമില്ല എന്നറിയാമായിരുന്നതിനാൽ ശാന്തിനികേതിന് സമീപമുള്ള ഡീർ പാർക്ക് കൂടി കണ്ടിട്ട് പോകമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങോട്ടേക്കുള്ള യാത്രയിലാണ് നോബേൽ പുരസ്കാര ജേതാവായ അമർത്യസെന്നിന്റെ വീടു കണ്ടത്. ഇന്ത്യയിലേക്കു നോബേൽ പുരസ്കാരം കൊണ്ടുവന്ന രണ്ടുപേർ  അയൽപക്കക്കാരോ  എന്നോർത്ത് അതിശയപ്പെട്ടു. പക്ഷേ അമർത്യസെന്നിനെ കടന്നുകയറ്റക്കാരനെന്ന നിലയിലാണ് ശാന്തിനികേതൻ കാണുന്നതെന്ന് അപ്പോൾ തന്നെ മനസിലായി. അദ്ദേഹത്തിൻറെ വീടിന് മുന്നിൽ പൊലീസുകാരും മാധ്യമങ്ങളും അടക്കം വലിയ ഒരു ജനക്കൂട്ടം തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. അതേക്കുറിച്ച് അടുത്ത കുറിപ്പിൽ വിവരിക്കാം. 

Content Summary : Kolkata, a city with a rich history and culture, dating back to the 17th century travelogue.