ഹൃദയമൊഴി – അഭിലാഷ് പണിക്കശ്ശേരി എഴുതിയ കവിത
എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ചുവന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ ഇതളുകൾ അടർന്നു പോയ ആ ദിനം.! കാലമേറെ കടന്നു പോയെങ്കിലും ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ ഓർമ്മകളുടെ വിരലുകൾ മെല്ലെ തലോടുമ്പോൾ, നീയെന്ന സുഖമുള്ള നൊമ്പരം പിന്നെയുമെന്നിൽ.. മറവിയിൽ ആഴ്ന്നു പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വീണ്ടും മന്ദസ്‌മേരത്തിന്റെ നിലാവെട്ടം കൊണ്ട് എന്നിൽ
എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ചുവന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ ഇതളുകൾ അടർന്നു പോയ ആ ദിനം.! കാലമേറെ കടന്നു പോയെങ്കിലും ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ ഓർമ്മകളുടെ വിരലുകൾ മെല്ലെ തലോടുമ്പോൾ, നീയെന്ന സുഖമുള്ള നൊമ്പരം പിന്നെയുമെന്നിൽ.. മറവിയിൽ ആഴ്ന്നു പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വീണ്ടും മന്ദസ്‌മേരത്തിന്റെ നിലാവെട്ടം കൊണ്ട് എന്നിൽ
എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ചുവന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ ഇതളുകൾ അടർന്നു പോയ ആ ദിനം.! കാലമേറെ കടന്നു പോയെങ്കിലും ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ ഓർമ്മകളുടെ വിരലുകൾ മെല്ലെ തലോടുമ്പോൾ, നീയെന്ന സുഖമുള്ള നൊമ്പരം പിന്നെയുമെന്നിൽ.. മറവിയിൽ ആഴ്ന്നു പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വീണ്ടും മന്ദസ്‌മേരത്തിന്റെ നിലാവെട്ടം കൊണ്ട് എന്നിൽ
എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ
ചുവന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ
ഇതളുകൾ അടർന്നു പോയ
ആ ദിനം.! കാലമേറെ
കടന്നു പോയെങ്കിലും
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ
ഓർമ്മകളുടെ വിരലുകൾ
മെല്ലെ തലോടുമ്പോൾ,
നീയെന്ന സുഖമുള്ള നൊമ്പരം
പിന്നെയുമെന്നിൽ..
മറവിയിൽ ആഴ്ന്നു പോകാൻ
തുടങ്ങുമ്പോൾ വീണ്ടും
മന്ദസ്‌മേരത്തിന്റെ നിലാവെട്ടം
കൊണ്ട് എന്നിൽ ഒരു
കവിതയായ് നീ വിരിയും..
നിന്റെ കണ്ണിലെ കുസൃതിച്ചിരി-
യുടെ അലകൾ കൊണ്ട് എന്നിലെ
പൊട്ടിച്ചിതറിയ പ്രണയത്തിന്റെ
മഴവിൽ ചില്ലുകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്ത്
ഞാൻ നിർവൃതിയിലലിയും.