പ്രണയം എന്ന ചുവന്ന റോസാപ്പൂവ്; റോബർട്ട് ബേൺസ് എന്ന സ്കോട്ടിഷ് ലഹരി

ഒരു കവി ഒരു ജനതയുടെ ആത്മാവു പിടിച്ചടക്കിയ കഥയാണ് റോബർട്ട് ബേൺസിന്റേത്. 1759 ൽ സ്കോട്ട്‌ലൻഡിലെ അയർഷെറിലെ ഒരു സാധാരണ കർഷക കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച ബേൺസ്, ഒരു സാഹിത്യ ബിംബമായി വളർന്നതിൽ അദ്ഭുതപ്പെടാനൊന്നുമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിത വായിച്ചവർക്കറിയാം. 

വാക്കുകൾ കൊണ്ട് നൂറ്റാണ്ടുകളും ഭൂഖണ്ഡങ്ങളും കീഴടക്കിയ ബേൺസ്, 'എന്റെ പ്രണയം ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂ'വാണെന്ന് പാടിയപ്പോൾ, കാലം ആ വരി ഏറ്റുപാടി. 37-ാം വയസ്സിൽ അസുഖം മൂലം ആ ജീവിതം അവസാനിച്ചുവെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാരമ്പര്യം കലാകാരന്മാരുടെയും എഴുത്തുകാരുടെയും തലമുറകളെ പ്രചോദിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

സ്കോട്ട്സ് ഭാഷയിലും ഇംഗ്ലിഷിലും കവിതകളെഴുതിയ ബേൺസ് മണ്ണിന്റെ മനുഷ്യനായിരുന്നു. ഉദയസൂര്യനിൽ കവിത കണ്ട ഹൃദയം പ്രകൃതിയുടെ താളത്തിൽ അവയെഴുതിവെച്ചു. ഗ്രാമീണ ജീവിതം, പ്രണയം, നഷ്ടം, ബുദ്ധിമുട്ടുകൾക്കിടയിലും മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ പ്രതിരോധം എന്നിവയുടെ ഉജ്ജ്വലമായ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചിട്ട കവിതാപുസ്തകങ്ങളിൽ നന്മ നിറഞ്ഞ മനുഷ്യനെയാണ് നാം കാണുക.

വിടര്‍ന്ന പോപ്പി പുഷ്പങ്ങളെ പോലെയാണ് ആനന്ദം, 

നിങ്ങൾ പൂവ് പിടിച്ചെടുക്കുന്നു, അതിന്റെ ഇതളുകൾ കൊഴിയുന്നു;

നദിയിൽ മഞ്ഞ് വീഴുന്നതുപോലെ,

വെളുത്ത ആ കഷ്ണം എന്നെന്നേക്കുമായി ഉരുകിയില്ലാതാകുന്നു.

(ടാം ഒ ഷാന്റർ – റോബർട്ട് ബേൺസ്)

പ്രണയം, സന്തോഷം, ദുഃഖം, ജീവിതത്തിന്റെ ക്ഷണികമായ സ്വഭാവം എന്നീ സാർവത്രിക വിഷയങ്ങൾ കൊണ്ട് ദൈനംദിന അനുഭവത്തിന്റെ നൂലുകൾ നെയ്തെടുക്കാനുള്ള കഴിവിലാണ് ബേൺസിന്റെ പ്രതിഭ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷ അയർഷെറിന്റെ പ്രാദേശിക വാക്കുകളാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു. അടയാളപ്പെടാതെ മാഞ്ഞു പോകാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട സാധാരണക്കാരുടെ സന്തോഷങ്ങൾക്കും നിരാശകൾക്കും സ്വപ്നങ്ങൾക്കും അദ്ദേഹം ശബ്ദം നൽകി. ജന്മനാടിനോടും അതിന്റെ പരുക്കൻ ഭൂപ്രകൃതിയോടും ആ മണ്ണിൽ അധ്വാനിച്ച മനുഷ്യരോടുമുള്ള അഗാധമായ സ്നേഹം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതകളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ദാരിദ്ര്യം, സാമൂഹിക അനീതി, മരണത്തിന്റെ നിഴൽ എന്നിവയുടെ കഠിനമായ യാഥാർഥ്യങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ബേൺസ് പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ കൂട്ടുകെട്ട്, പങ്കിട്ട ഭക്ഷണം എന്നിങ്ങനെ ജീവിതത്തിന്റെ ലളിതമായ ആനന്ദങ്ങൾ ആഘോഷിച്ചു.

മനുഷ്യപ്രകൃതിയുടെ സൂക്ഷ്മ നിരീക്ഷകനായിരുന്ന അദ്ദേഹം, ഹൃദയത്തിന്റെ സങ്കീർണതകളെ വിവേകത്തോടെയും ആർദ്രതയോടെയും നർമത്തിന്റെ സ്പർശനത്തിലൂടെയും പകർത്താൻ ശ്രമിച്ചു. ബേൺസിന്റെ കവിതകൾ അവിസ്മരണീയമായ കഥാപാത്രങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, തെമ്മാടിയായ 'ടാം ഒ ഷാന്റർ' മുതൽ 'ഹൈലാൻഡ് മേരി'യിലെ ദുരന്തനായിക വരെ, ഓരോന്നും അവിസ്മരണീയമായ മൂർച്ചയോടെയാണ് അദ്ദേഹം കൊത്തിവച്ചിരിക്കുന്നത്. 'ജോൺ ആൻഡേഴ്സൺ മൈ ജോ' എന്ന കവിതയിൽ, തന്റെ പ്രായമായ ഭർത്താവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീ ഉറപ്പുനൽകുന്നു.

നിന്റെ മുടി നരച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, 

അവ കൊഴിഞ്ഞു പോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെങ്കിലും 

നീ എപ്പോഴും എന്റെ 'ജോ' ആണ്,

ജീവിതത്തിലൂടെ നമുക്ക് 'കൈകോർത്ത്' പോകാം. 

സ്‌കോട്ട്‌ലൻഡിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ നാടോടി ഗാനങ്ങൾക്ക് വരികൾ രചിച്ച അദ്ദേഹം ഒരു മികച്ച ഗാനരചയിതാവ് കൂടിയായിരുന്നു. സ്കോട്ട്സ് മ്യൂസിക്കൽ മ്യൂസിയത്തിനു വേണ്ടി 300-ലധികം ഗാനങ്ങളാണ് ബേൺസ് സംഭാവന ചെയ്തത്. 27–ാം വയസ്സിൽത്തന്നെ രാജ്യത്തിന്റെ പ്രിയ കവിയായി മാറിയ ബേൺസ് കുട്ടിക്കാലത്ത് താൻ കേട്ട കഥകളെ കവിതകളാക്കി. സ്കോട്ട്ലൻഡിന്റെ ദേശീയ ഗായകനായി കരുതപ്പെടുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദിനത്തിൽ എല്ലാ വർഷവും അവിടെ ബേൺസിന്റെ കവിതകൾ വായിക്കുകയും പാട്ടുകൾ ആഹ്ലാദത്തോടെ ആലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

ഇരുളടഞ്ഞ കാലത്തും സൗന്ദര്യം കണ്ടെത്താനും ചിരിക്കാനും പങ്കുവയ്ക്കാനും പ്രതീക്ഷ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാനും റോബർട്ട് ബേൺസ് നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു. പലപ്പോഴും വിഭജിക്കപ്പെടുകയും ഛിന്നഭിന്നമാവുകയും ചെയ്യപ്പെടുന്ന ഒരു ലോകത്ത്, ബേൺസിന്റെ ഐക്യത്തിന്റെയും അനുകമ്പയുടെയും സന്ദേശം എന്നും പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നതാണ്. 'നമ്മളെല്ലാവരും പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യത്വത്താലും നമ്മൾ പരസ്പരം പറയുന്ന കഥകളാലും ബന്ധിക്കപ്പെട്ടവരാണ്' എന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും ഓർമിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് റോബർട്ട് ബേൺസ് കവിതയായി നമുക്കിടയിൽ ബാക്കി നിൽക്കുന്നു.