സായംസന്ധ്യ – രാജേഷ് യോഗീശ്വര് എഴുതിയ കവിത
നിറയുന്നു സായംസന്ധ്യ ഹൃദയത്തിലെന്നും എന്നിട്ടും, മനസറിയാതെ അകലുന്നു നിന്‍ അന്തിച്ചുവപ്പിന്‍ ഇതളുകള്‍ മനസിന്റെയുള്ളറയിൽ അവസാനകിരണവും ചാര്‍ത്തി തിരയിളക്കി കടലില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ താഴുന്നുപോകുമ്പോൾ ഒത്തിരിനോവായിതീരുന്നു ഒടുവില്‍ മേഘപടലങ്ങള്‍ ചിത്രം വരക്കുന്നു ആകാശനീലിമയില്‍ കത്തിതീര്‍ന്ന പകലിന്‍റെ
നിറയുന്നു സായംസന്ധ്യ ഹൃദയത്തിലെന്നും എന്നിട്ടും, മനസറിയാതെ അകലുന്നു നിന്‍ അന്തിച്ചുവപ്പിന്‍ ഇതളുകള്‍ മനസിന്റെയുള്ളറയിൽ അവസാനകിരണവും ചാര്‍ത്തി തിരയിളക്കി കടലില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ താഴുന്നുപോകുമ്പോൾ ഒത്തിരിനോവായിതീരുന്നു ഒടുവില്‍ മേഘപടലങ്ങള്‍ ചിത്രം വരക്കുന്നു ആകാശനീലിമയില്‍ കത്തിതീര്‍ന്ന പകലിന്‍റെ
നിറയുന്നു സായംസന്ധ്യ ഹൃദയത്തിലെന്നും എന്നിട്ടും, മനസറിയാതെ അകലുന്നു നിന്‍ അന്തിച്ചുവപ്പിന്‍ ഇതളുകള്‍ മനസിന്റെയുള്ളറയിൽ അവസാനകിരണവും ചാര്‍ത്തി തിരയിളക്കി കടലില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ താഴുന്നുപോകുമ്പോൾ ഒത്തിരിനോവായിതീരുന്നു ഒടുവില്‍ മേഘപടലങ്ങള്‍ ചിത്രം വരക്കുന്നു ആകാശനീലിമയില്‍ കത്തിതീര്‍ന്ന പകലിന്‍റെ
നിറയുന്നു സായംസന്ധ്യ
ഹൃദയത്തിലെന്നും എന്നിട്ടും,
മനസറിയാതെ അകലുന്നു
നിന്‍ അന്തിച്ചുവപ്പിന്‍ ഇതളുകള്‍
മനസിന്റെയുള്ളറയിൽ
അവസാനകിരണവും ചാര്‍ത്തി
തിരയിളക്കി കടലില്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ
താഴുന്നുപോകുമ്പോൾ
ഒത്തിരിനോവായിതീരുന്നു
ഒടുവില്‍ മേഘപടലങ്ങള്‍ ചിത്രം വരക്കുന്നു
ആകാശനീലിമയില്‍ കത്തിതീര്‍ന്ന
പകലിന്‍റെ ചാരവുമായി.
അങ്ങകലെ കൂട്ടത്തോടെ പറന്നുകലുന്നു
പക്ഷികള്‍ കൂട്ടില്‍ ചെക്കേറാന്‍...
ഇനിയും നിറസന്ധ്യയായി നിറയുമീ
എന്‍ കനവിലും നിനവിലും
പതിരായി പതിവായ്‌ പടര്‍ന്നുവെങ്കില്‍.
അകത്തളങ്ങളില്‍ നിറയും
വേര്‍പാടിന്‍ വേദനക്ക്
പടരുമീ സാന്ത്വനം ഹൃത്തിന്‍വഴികളില്‍
ഇനിയൊരു ചെമ്പട്ടില്‍ മൂടി നീ അരുകില്‍
വന്നുവെങ്കില്‍ കൊതിക്കുന്നു എന്‍
ചന്ദ്രഹൃദയം നിനക്കായി കാത്തിരിക്കാം
എരിയുന്ന പകലിന്‍റെ അന്ത്യം വരെ..
നിനക്കായി മാത്രം...
വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ.....