മന്ദാരമേ... – ശരണ്യ സന്തോഷ് എഴുതിയ കവിത
മഴപൊഴിയും വേളയിൽ മന്ദാരം പൊഴിയും വഴികളിൽ തൂവെള്ള പട്ടുവിരിച്ച മന്ദാര പുതപ്പിൽ പ്രകൃതിതൻ ഭാവം സുന്ദരമാകുന്നുവോ വർണ്ണാഭമായ ഈ പുലർവേളയിൽ അതിമനോഹര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു കണ്ണിനു കുളിർമയേകും ആ വിദൂര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു എന്തേ നീ വൈകീ....... ഈ സുന്ദരദൃശ്യം എന്നിൽ ചേർക്കാൻ കുളിർമയേകുന്നു ഈ പ്രഭാതം നേത്ര
മഴപൊഴിയും വേളയിൽ മന്ദാരം പൊഴിയും വഴികളിൽ തൂവെള്ള പട്ടുവിരിച്ച മന്ദാര പുതപ്പിൽ പ്രകൃതിതൻ ഭാവം സുന്ദരമാകുന്നുവോ വർണ്ണാഭമായ ഈ പുലർവേളയിൽ അതിമനോഹര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു കണ്ണിനു കുളിർമയേകും ആ വിദൂര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു എന്തേ നീ വൈകീ....... ഈ സുന്ദരദൃശ്യം എന്നിൽ ചേർക്കാൻ കുളിർമയേകുന്നു ഈ പ്രഭാതം നേത്ര
മഴപൊഴിയും വേളയിൽ മന്ദാരം പൊഴിയും വഴികളിൽ തൂവെള്ള പട്ടുവിരിച്ച മന്ദാര പുതപ്പിൽ പ്രകൃതിതൻ ഭാവം സുന്ദരമാകുന്നുവോ വർണ്ണാഭമായ ഈ പുലർവേളയിൽ അതിമനോഹര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു കണ്ണിനു കുളിർമയേകും ആ വിദൂര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു എന്തേ നീ വൈകീ....... ഈ സുന്ദരദൃശ്യം എന്നിൽ ചേർക്കാൻ കുളിർമയേകുന്നു ഈ പ്രഭാതം നേത്ര
മഴപൊഴിയും വേളയിൽ
മന്ദാരം പൊഴിയും വഴികളിൽ
തൂവെള്ള പട്ടുവിരിച്ച മന്ദാര പുതപ്പിൽ
പ്രകൃതിതൻ ഭാവം സുന്ദരമാകുന്നുവോ
വർണ്ണാഭമായ ഈ പുലർവേളയിൽ
അതിമനോഹര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു
കണ്ണിനു കുളിർമയേകും
ആ വിദൂര ദൃശ്യം ഞാൻ കാണുന്നു
എന്തേ നീ വൈകീ.......
ഈ സുന്ദരദൃശ്യം എന്നിൽ ചേർക്കാൻ
കുളിർമയേകുന്നു ഈ പ്രഭാതം
നേത്ര വിസ്മയം വാചാലമാകുന്നുവോ..
ഇനിയും വിടരൂ പൊഴിയൂ നീ
ഈ കുളിർമയുള്ള പ്രഭാതവിസ്മയം
എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച മന്ദാരമേ....
നിനക്കെന്റെ പ്രഭാതവന്ദനം.