‘‘ബന്ധുക്കൾക്കൊക്കെ പേടിയുണ്ട്. ഞാൻ എൻജിനീയറിങ് ബിരുദം നേടിയ വാർത്ത വിദേശ മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ ഇവിടെയൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും താലിബാൻ നേതൃത്വം നൽകുന്ന സർക്കാർ എന്നെയും കുടുംബത്തെയും തേടിയെത്തുമെന്ന പേടിയിലാണ് അവർ.’’ ബെഹ്ഷിത ഖൈറുദ്ധീൻ പറയുന്നു. ഇനി രാജ്യത്തെ പെൺകുട്ടികളാരും പഠിക്കേണ്ട എന്നു പ്രഖ്യാപിച്ച താലിബാന്റെ മൂക്കിൻ തുമ്പത്തിരുന്നാണ് അഫ്ഗാൻ സ്വദേശിനി ബെഹ്ഷിത എംടെക് നേടിയത്. അതും ഇന്ത്യയിൽനിന്ന്.

വർഷം 2021, ആയുധധാരികളായ ആൾക്കൂട്ടം താലിബാന്റെ നേത‍ൃത്വത്തിൽ അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങൾ കീഴടക്കുന്ന സമയം. തലസ്ഥാനമായ കാബൂളിൽനിന്ന് 700 കിലോമീറ്ററോളം അകലെയുള്ള ശാർഇപോളിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും വെടിയൊച്ചകൾ കേട്ടുതുടങ്ങിയിട്ട് ദിവസങ്ങളായി. ഭയവും ആശങ്കകളും മാത്രം. വാർത്തകൾ അറിയാനുള്ള മാർഗങ്ങളെല്ലാം അടഞ്ഞു. വല്ലപ്പോഴും എത്തുന്ന വേഗത കുറഞ്ഞ ഇന്റർനെറ്റ് മാത്രം ആശ്രയം. പതിവു പോലെ തന്റെ ഫോണിൽ ഇമെയിൽ നോക്കി ഇരുപ്പാണ് ബെഹ്ഷിത. ഇടയ്ക്ക് ഡിജിറ്റൽ പോർട്ടലുകളുടെ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വരും. ആ വാർത്തകളിലൂടെ കണ്ണോടിക്കും. വീണ്ടും മെയിൽ തുറക്കും.

∙ ഇമെയിൽ ഫ്രം തമിഴ്നാട്

നെറ്റ്​വർക്ക് കിട്ടാത്തതുകൊണ്ടാണോ മെയിൽ ലഭിക്കാത്തത് എന്ന ചിന്തയിൽ ഇടയ്ക്കൊക്കെ റീഫ്രഷ് ചെയ്തിരുന്ന അവളെത്തേടി ഒടുവിൽ ആ മെയിൽ എത്തി. തമിഴ്നാട്ടിൽ നിന്നായിരുന്നു അത്. മദ്രാസ് ഐഐടിയിൽനിന്ന്. കെമിക്കൽ എൻജിനീയറിങ് എംടെക് കോഴ്സിലേക്ക് അവൾക്ക് പ്രവേശനം ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ കണ്ണുകളിൽ ആയിരം സൂര്യൻമാർ ഒന്നിച്ചുദിച്ചുയർന്നു. തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം ഫോണിൽ മറ്റൊരു നോട്ടിഫിക്കേഷൻ എത്തി. താലിബാൻ കാബൂൾ പിടിച്ചടക്കി, അഫ്ഗാൻ ഇനി താലിബാൻ ഭരിക്കും. ആ ആയിരം സൂര്യനും ഒരുമിച്ചു കെട്ടു.

ലോക രാജ്യങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ സ്വീകാര്യത ലഭിക്കാൻ വേണ്ടിയെങ്കിലും, പെൺകുട്ടികൾക്ക് വിദ്യാഭ്യാസം വേണ്ട എന്ന നയം താലിബാൻ തിരുത്തും എന്ന് അവളും കരുതി. അതുണ്ടായില്ല. പകരം സ്വന്തം നയം അവർ പരസ്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. പെൺകുട്ടികൾക്കുള്ള വിദ്യാഭ്യാസം നിരോധിച്ചു. ശേഷമുള്ള കാര്യങ്ങൾ ബെഹ്ഷിതയുടെ വാക്കുകളിലൂടെത്തന്നെ കേൾക്കാം...

∙ വീസ തരില്ല!

ഇന്ത്യൻ വീസയ്ക്ക് അപേക്ഷിച്ചെങ്കിലും നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു. അഫ്ഗാനിൽനിന്നുള്ള ആർക്കും ആ സമയം ഇന്ത്യ വീസ നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതോടെ ക്യാംപസിൽ എത്തി പഠിക്കാനാകില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായി. അപ്പോഴാണ് എന്റെ മുതിർന്ന സഹോദരി ഇവിടെ ഓൺലൈനായി പഠിക്കാനുള്ള അവസരം ഒരുപക്ഷേ ലഭിക്കാം എന്ന് ഓർമിപ്പിച്ചത്. അവൾ ഈ ക്യാംപസിൽതന്നെ പിജി ചെയ്തിരുന്നു. ഒരു സെമസ്റ്റർ മാത്രമേ അവിടെനിന്നു പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു. കോവിഡ് ആയതോടെ തിരിച്ച് ഇവിടേക്ക് പോരേണ്ടി വന്നു. ഇവിടെനിന്ന് ഓൺലൈൻ ആയാണ് കോഴ്സ് പൂർത്തിയാക്കിയത്.

ചെന്നൈയിലേക്ക് വരാനാകില്ല എന്ന് ഇ മെയിൽ വഴി ഐഐടി അധിക‍ൃതരെ വിവരമറിയിച്ചു. ഗ്ലോബൽ എൻഗേജ്മെന്റ് ഡീൻ ആയിരുന്ന പ്രഫ. രംഘുനാഥൻ രംഗസ്വാമി എന്റെ വിദ്യാഭ്യാസം ഓൺലൈൻ ആക്കുന്നതിൽ സഹായിച്ചു. എന്റെ പഠനത്തിന് സ്കോളർഷിപ് ലഭിക്കാൻ കാരണം പ്രഫ. പ്രീതി അഗല്യാം ആണ്. അങ്ങനെ പഠനം മുഴുവനായും ഓൺലൈനായി മാറി. മുഴുവൻ‌ കോഴ്സും പക്ഷേ അങ്ങനെയാകും എന്നു ഞാൻ കരുതിയില്ല.

∙ വീട്ടിലൊരുക്കിയ ലാബ്

എന്റെ ആദ്യ റിസർച് സബ്ജക്ട് എമൽഷൻ ഫ്യൂവൽസ് എന്നതിലായിരുന്നു. എന്നാൽ അതിന് ലാബ് വേണം. ക്യാംപസിൽ പോകാതെ എങ്ങനെ ലാബ് ഉപയോഗിക്കും! വീടിനടുത്തുനിന്നുള്ള കടകളിൽ‌നിന്നായി സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി ചെറിയ പരീക്ഷണങ്ങളൊക്കെ വീട്ടിൽ നടത്തി നോക്കി. ലാബിൽ കാണുന്ന ബീക്കറുകൾ ഞാൻ മുതിർന്ന സഹോദരിയുടെ കയ്യിൽനിന്ന് വാങ്ങിയതാണ്.

ഫ്ലാസ്ക്കുകളും ടെസ്റ്റ് ട്യൂബും ബി ടെക് പഠിച്ച കോളജിൽനിന്ന് സംഘടിപ്പിച്ചു. ഇലക്ട്രിക് ത്രാസ് കടയിൽനിന്നു വാങ്ങിയതാണ്. ഇത്തരം സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിനൊന്നും തടസ്സങ്ങളില്ല. എന്നാൽ ആ വിഷയത്തിൽ റിസർച് തുടരാൻ ആയില്ല. മികച്ച ഒരു ലാബ് വേണമായിരുന്നു എന്നതാണു കാരണം. ധാന്യവിളകളുടെ ജലം വലിച്ചെടുക്കാനുള്ള ശേഷിയെപ്പറ്റിയായിരുന്നു പിന്നീടുള്ള പഠനം. അതിന് നിലവിൽ‌ വീട്ടിലുള്ള ചെറു ലാബിന്റെയും സോഫ്റ്റ്​വെയറുകളുടെയും സഹായം മതിയായിരുന്നു.

∙ കടുകട്ടി, പക്ഷേ പഠിച്ചെടുത്തു...

ആദ്യ സെമസ്റ്ററുകളിൽ നന്നായി ബുദ്ധിമുട്ടി. കാരണം ഇന്ത്യയിലെ വിദ്യാഭ്യാസം അൽപം കട്ടിയുള്ളതാണ്. ഉറങ്ങാത്ത സമയങ്ങളിൽ മുഴുവൻ പഠിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വളരെ കുറഞ്ഞ സൗകര്യങ്ങളിൽനിന്നായിരുന്നു പഠനമെല്ലാം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ സഹപാഠികൾക്കൊപ്പമെത്താൻ കൂടുതൽ എനർജി ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വന്നു. എന്റെ ഇംഗ്ലിഷ് അത്ര മികച്ചതായിരുന്നില്ല. അഫ്ഗാനിൽ തന്നെയായിരുന്നു പഠിച്ചത് എന്നതിനാൽ പ്രാദേശിക ഭാഷകൾ മാത്രമേ അറിയുമായിരുന്നുള്ളൂ. ഭാഷ പഠിച്ചേ പറ്റൂ എന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ഓൺലൈനായി പഠിച്ചു തുടങ്ങി. ഇപ്പോൾ വലിയ തെറ്റില്ലാതെ നന്നായിത്തന്നെ സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.