തനിയെ – മിൻസി എഴുതിയ കവിത

തനിയെ നടക്കുമീ നേരം

ഒപ്പമാരുമില്ലെന്നെനിക്കറിയാം

വിരൽ തൊട്ട് വിരിയിച്ച പൂമൊട്ടു

മെല്ലെ പിടഞ്ഞങ്ങടർന്നുവീണു

വെണ്മുല്ല ഗന്ധം പേറുന്ന കാറ്റോ

എന്നെ തിരഞ്ഞിങ്ങു വന്നതില്ല
 

സീമന്തരേഖയിൽ ചുംബിച്ച മഴയി-

ന്നോർമ്മതൻ ശല്ക്കത്തിലൊന്നുമാത്രം

കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചൊരാ പിൻവിളികൾ

ചില്ലുപാത്രംപോൽ ചിതറിവീണു

ഒരു വരി പോലും മൂളിനൽകാതെ

കുയിലിണ എങ്ങോ പറന്നകന്നു
 

തേങ്ങൽച്ചിലമ്പൊന്നും കേൾക്കാതെയറിയാതെ

പൊക്കിൾക്കൊടി ബന്ധം അലിഞ്ഞകന്നു

പണ്ടെങ്ങോ മൂളിയ പാട്ടിൻവരികൾ

ഈണമില്ലാതിങ്ങഴിഞ്ഞു വീണു

തനിയെ നടക്കുമീ നേരം

ഒപ്പമാരുമില്ലെന്നെനിക്കറിയാം