അറിയാതെ – സതീഷ് കളത്തിൽ എഴുതിയ കവിത

ദിനമെന്നോണം വരുന്നുണ്ടവൻ,

ദിനകരൻ പൂണ്ടുറങ്ങുന്ന നേരത്ത്;

രാത്രിഞ്ചരനെപ്പോലെൻ

രാമഞ്ചമരികെ, മാനസം നുകരാൻ.
 

ദിനവുമറിയുന്നു, ഞാനാ 

ദിവ്യാനുരാഗമാമാഗമനത്തെ;-

യെങ്കിലും, ലതയേതും പടരുന്നില്ല-

യെന്നുടെ തളരുന്ന തനുവിൽ.
 

ഉള്ളിൽ പൂണ്ടുറങ്ങുന്ന സൂര്യനെ

ഉണർത്താൻ മടിച്ചു ഞാൻ മെല്ലെ    

ഉള്ളത്തെയിരുളിൽ പുതച്ചു ചെമ്മെ

ഉറക്കംകൊള്ളുന്നു, കള്ള ധരിത്രിപോൽ!
 

ഖേദമോടവനകലുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കെ,

ഖിന്നയാകുന്നു ഞാൻ, നിശബ്ദം തേങ്ങുന്നു;

'ഇനിയീ വഴി വരില്ലേ' യെന്ന്,

ഇരമ്പൽ വീഴാതെ ചോദിച്ചുപോകുന്നു. 
 

പാതി മുറിഞ്ഞുപ്പോം രാവുകളിൽ, 

പാഴ്കിനാവിൻ ശവമഞ്ചത്തിൽ,

പള്ളിയുറക്കം വിധിക്കപ്പെട്ടെൻ മിഴികൾ

പാതി തുറന്നിരിക്കാറുണ്ട്; അറിയാതെ!