ആത്മനൊമ്പരങ്ങൾ – വേണു നമ്പ്യാർ എഴുതിയ കവിത

ഈ ലോകമെന്റേതല്ലല്ലോ

ഞാനതിനെ സ്വീകരിക്കണൊ

ഈ ലോകം ശരിയല്ലല്ലോ

അതിനെക്കുറിച്ചു എന്തു മിണ്ടാൻ

കണങ്ങളുടെ നിർഝരിയിൽ

നെഞ്ചകത്ത് മുദ്ര വെച്ച് പൂട്ടിയ

ആത്മനൊമ്പരങ്ങളുമായ്

ക്രൂരകപടലോകമേ

എന്റെ തന്നെ ആഴങ്ങളിലേക്ക്

ഞാൻ പടിയിറങ്ങട്ടെ!
 

2

പഥികനില്ലാത്ത

പാതയിൽ നീ

പാഥേയമൊരുക്കി

കാത്തു നിൽക്കുവതെന്തിനു!
 

3

നീയുച്ചരിച്ചതെല്ലാം മറക്കാം

നിന്റെ ചെയ്ത്തും ചതിയും മറക്കാം

മറക്കാനാവില്ലയെന്നാൽ

നീയെൻ പ്രാണനെ 

പൊള്ളിച്ച നിമിഷങ്ങൾ.
 

4

പുറമില്ല വലുപ്പത്തിനു

ചെറുപ്പത്തിനുള്ളുമില്ല

ഉള്ളിലൊന്നുമില്ലാത്ത നിലയ്ക്ക്

ജഡതയിലിരുളിൽ

വെളിയിലെന്തന്വേഷിപ്പാൻ.
 

5

മഞ്ഞുമുത്തുമണിയോരോന്നിലും

ഉരുൾ കൊണ്ടു പോയെന്റെ 

വീട് കാണുന്നു ഞാൻ 

ഇപ്പോൾ നിശ്ശബ്ദത,

ഹുങ്കാരത്തിന്റെ അഭാവം 

മാത്രമല്ലെന്നറിയുന്നു ഞാൻ.
 

6

ഏതൊ ഒരു വെളിച്ചത്തിന്റെ

തിളങ്ങുന്ന നിഴൽ രൂപമാകാം ഞാൻ

നിഴലിനു നിഴൽ വീഴ്ത്തുവാനാകുമൊ

സൂര്യന്റെ നിഴൽ എവിടെയാണ്

രാത്രിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന

എന്റെ നെഞ്ചകത്തൊ

ദാഹം തീർക്കാൻ മുറിച്ചിട്ട 

ഒരു ചെറുനാരങ്ങാപ്പാതിയിലൊ?