Activate your premium subscription today
പലവ്യഞ്ജനക്കടയിൽ നിന്നു കിട്ടിയ ബില്ലിനു പുറത്ത് വരച്ചുവച്ച രൂപങ്ങളാണ് ജലച്ചായത്തിലെ കവിതകൾ. നിരത്തിലെ കുഴിയിൽ വീണു കിടക്കുന്ന വെള്ളത്തിൽ ഒഴുകിപ്പരന്ന നിറങ്ങൾ. അവയ്ക്ക് വ്യവസ്ഥാപിതമായ ഒന്നുമായും ഒരു ബന്ധവുമില്ല. എന്നാൽ, തനതായ ശക്തിയുണ്ടു താനും.
‘പാര്‍പ്പ്’ കവിതയില്‍ സെബാസ്റ്റ്യന് ആവിഷ്കരിക്കുന്ന നഗരവും ഗ്രാമവും തമ്മിലുള്ള അന്തരം ഒരു രൂപത്തിലല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു രൂപത്തില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ എല്ലാ കവിതകളുടെയും ആധാരശ്രുതിയാണ്.
Results 1-2
