Activate your premium subscription today
തുലാമഴക്കാലം ഫോട്ടോഷോപ് ചെയ്തൊരു ഫ്രെയിമിലെന്നവണ്ണം പുറത്തു ത്രിസന്ധ്യ ചുവന്നുകിടന്നു. മഴച്ചാറ്റലിന്റെയും ചീവീടൊച്ചകളുടെയും മെഡ്‌ലേയിലേക്ക് മറ്റൊരു മൂവന്തിയുടെ മൗനംകൂടി. ആഹാ.. എന്തൊരു ഫീലാണ് ഈ നാട്ടിൻപുറംകാഴ്ചകൾക്ക്... ജീവിതത്തിൽ ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും ഇതുപോലൊരു സന്ധ്യാകാശം കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന
പരീക്ഷാഡ്യൂട്ടിയായിരുന്നതിനാൽ അന്നു സ്റ്റെല്ലയുടെ ക്ലാസ് നേരത്തെ കഴിഞ്ഞു. നേരെ പോയത് ലൈബ്രറിയിലേക്കായിരുന്നു. എംടിയുടെ നോവലുകളിലെ ആൺ ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ച് അടുത്ത ദിവസം പേപ്പർ പ്രസന്റേഷനുണ്ട്. ലൈബ്രറിയിൽനിന്ന് കുറച്ചു പുസ്തകങ്ങൾ തപ്പിപ്പിടിച്ച് നേരെ ടൗണിലെ ത്രീ സിക്സ്റ്റി ഫൈവ് കോഫി ഷോപ്പിലേക്കു
കവിളത്തു തണുത്ത കാറ്റ് കൈതട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് അത്രയും നേരം ഉറങ്ങിപ്പോയതിന്റെ കുറ്റബോധത്തോടെ ശാരദാമ്മ കണ്ണുതുറന്നത്. നേരം പുലർന്നിരിക്കുന്നു. മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലെ പച്ചിലവിടവുകളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പുലർവെയിലിന്റെ മിനുക്കത്തിൽ കൈത്തണ്ടയിലെ കുപ്പിവളകൾപോലും തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കടുംപച്ചയും
‘‘നാളെ ഈവ്നിങ് ഫ്ലൈറ്റിനാണ് മടക്കം. ഒരാഴ്ച തികച്ചു നിൽക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ നാട്ടുകാരും കുടുംബക്കാരും എന്തു വിചാരിക്കും. സഞ്ചയനത്തിനു പോലും കാത്തുനിൽക്കാതെ മടങ്ങിയെന്ന് കുശുകുശുക്കുമായിരിക്കും. നാളെ വൈകിട്ടെന്നു പറയുമ്പോൾ ഉച്ചയ്ക്കു മുൻപേ തറവാട്ടിൽനിന്ന് പുറപ്പെടേണ്ടിവരുമല്ലോ...’’
പുറത്ത് അപ്പോഴും മഴ തകർത്തു പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. സമയം പാതിരാത്രിയായിരിക്കണം. ആശുപത്രിവരാന്തയിൽ ആൾത്തിരക്കു കുറഞ്ഞിരുന്നു. കാഷ്വൽറ്റിയിലേക്ക് അറ്റൻഡർമാർ തള്ളിക്കൊണ്ടുപോകുന്ന സ്ട്രെച്ചറുകളുടെ ചക്രം ആശുപത്രിയിലെ മൊസൈക്ക് തറയിലൂടെ ഉരഞ്ഞ് ഇടയ്ക്കിടെ ആർത്തനാദം പുറപ്പെടുവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വെള്ള സോക്സും
ഗാർഡൻ വ്യൂസ് അപ്പാർട്മെന്റിന്റെ ഏറ്റവും മുകളിലെ ഫ്ലാറ്റിൽ ബാൽക്കണിയിൽ ഇരുന്നാൽ ഷർമിളയ്ക്ക് ആ നഗരം മുഴുവൻ കാണാം. വെളിച്ചത്തിന്റെ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു തുണ്ടുകൾ ഒഴുകിനീങ്ങുന്ന രാത്രിനഗരം. രാത്രി ഏറെ വൈകിയും ബെംഗളൂരു നഗരം കണ്ണടയ്ക്കാതെ ഉണർന്നുതന്നെയിരിക്കും. പിറ്റേന്ന് വീണ്ടും അതിരാവിലെ ഉറക്കച്ചടവിന്റെ നേരിയ
എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിപ്പോയതെന്നറിയില്ല. മുറിയിലെ നിറമുള്ള ചില്ലുജനാലകൾ ഏതു പാതിരാക്കാറ്റിലാണു മലർക്കെ തുറന്നടഞ്ഞതെന്നുമറിയില്ല. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ഉറക്കം ഞെട്ടിയുണർന്നപ്പോൾ മറ്റൊരു സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ മയങ്ങിക്കിടക്കുകയായിരുന്നു അവൾ. ആ സ്വപ്നം പൊട്ടിപ്പോകാതിരിക്കാൻ അവൾ കൺപോളകൾ വലിച്ചുചേർത്തടച്ചു. മുറിയിൽ ഒരു
തലേന്നത്തെ ഷൂട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഏറെ വൈകി. രണ്ടുമൂന്നുദിവസമായി ഉറങ്ങിയിട്ട്. തൊണ്ട വരളുന്നപോലെ. കയ്യിൽകിട്ടിയ കുപ്പിയിലെ അവസാനതുള്ളി വെള്ളവും കുടിച്ച് തീർത്ത് അവൾ കിടക്കയിലേക്കു കുഴഞ്ഞുവീണു. ഇളംനീലയിൽ വെളുത്ത നക്ഷത്രപ്പൂക്കൾ വിടർന്നുനിൽക്കുന്ന കോട്ടൺ ബെഡ്ഷീറ്റിൽ മുഖമമർത്തി കിടക്കുമ്പോൾ മീനുവിനു
പാതിമുറിഞ്ഞ പരിഭവങ്ങളോരോന്ന് എണ്ണിപ്പെറുക്കി കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളമെത്തിയാണ് അമ്മ കഴിഞ്ഞയാഴ്ചയും ഫോൺസംസാരം അവസാനിപ്പിച്ചത്. അമ്മ പണ്ടും ഒരു പരിഭവക്കാരിയായിരുന്നല്ലോ എന്ന പതിവു വാചകത്തിനപ്പുറം മറുപടി പറയാനൊന്നും നീനയും മിനക്കെട്ടില്ല. അമേരിക്കയിൽനിന്ന് കൂടെക്കൂടെ അമ്പലപ്പുഴയിലെ തറവാട്ടിലേക്കു പോകാൻ
കൊൽക്കത്തയിൽനിന്നു ട്രെയിനിൽ കയറിയ മുതൽ ശേഖറിനോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു സുധ. ശേഖർ പക്ഷേ ആ സംസാരത്തിൽ തീരെ താൽപര്യം കാണിക്കാതെ എതിർസീറ്റിൽ ജനാലയോടു ചേർന്നിരുന്ന ടീനേജുകാരിയുടെ ഫ്രോക്കിൻതുമ്പത്തേക്കുതന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. ശേഖർ അല്ലെങ്കിലും സംസാരങ്ങളിൽ ഒരു പാതിമൂളിച്ചയ്ക്കപ്പുറം
Results 1-10 of 65
