Activate your premium subscription today
- ഇതുവരെ ഒരുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞില്ലേ ഗീതു? എനിക്കിന്ന് ക്ലാസുണ്ട്. കൈനറ്റിക് ഹോണ്ട സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് മുറ്റത്തു വെറുതെ ഇരപ്പിച്ചുനിർത്തിക്കൊണ്ട് സ്റ്റെല്ല ഉറക്കെ വിളിച്ചുകൂവുന്നതു കേട്ടാണ് ഗീതു ക്ലോക്കിലേക്കു നോക്കിയത്. കർത്താവേ മണി പത്താകാൻ പത്തു മിനിറ്റ് മാത്രം. ഇപ്പോഴെങ്കിലും ഇറങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ നേരം
- ഈ കുമുദം എവിടെപ്പോയിക്കിടക്കുകയാണ്.. ഒരാവശ്യത്തിനു നോക്കിയാൽ കാണില്ല. വരുന്നവരൊക്കെ അവളെ തിരക്കുന്നു.. കുമുദം..കുമുദം... ഉമ്മറത്തും വീട്ടകത്തും മുറ്റത്തുമൊക്കെ കൂടിനിന്ന സന്ദർശകർക്കിടയിൽനിന്നു കുമുദത്തെ തിരക്കിയുള്ള വിളിയൊച്ചകൾ കേൾക്കാമായിരുന്നു. എല്ലാം കേട്ടിട്ടും കുമുദം വിളികേൾക്കാനോ
മട്ടുപ്പാവിലേക്കു ചാഞ്ഞുനിന്ന പൈൻമരങ്ങളുടെ ഇലത്തുമ്പുകൾ മഞ്ഞുതുള്ളികളുടെ ലോലാക്ക് അണിഞ്ഞിരുന്നു. ഓരോ ഇലത്തുമ്പിലും ജലരാശിയുടെ ഇളനീലിമ അവശേഷിപ്പിച്ച് ശിശിരം വിടവാങ്ങാനൊരുങ്ങുന്ന പോലെ. ദൂരെദൂരെയുള്ള മലനിരകളിൽ മഞ്ഞും കോടയും മാഞ്ഞ് വെയിൽ തെളിഞ്ഞുവരുന്നതുംനോക്കി അവൾ ചാരുകസേരയിൽ പാതി കണ്ണുകളടച്ച് പാതി
അഞ്ചാം നിലയിലാണ് ഓഫിസ്. ലിഫ്റ്റ് തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾതന്നെ ഇടനാഴിയിൽ ചുറ്റിപ്പറ്റിനിന്നിരുന്ന സഹപ്രവർത്തകർ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവള്‍ക്കു തോന്നി. രണ്ടുമാസത്തെ നീണ്ട അവധിക്കുശേഷം ആദ്യമായി ഓഫിസിലേക്കു തിരികെയെത്തുകയാണ്. എല്ലാവരുടെ കണ്ണുകളും ആകാംക്ഷയോടെ തന്നിലേക്കു നീളുന്നത്
തുലാമഴക്കാലം ഫോട്ടോഷോപ് ചെയ്തൊരു ഫ്രെയിമിലെന്നവണ്ണം പുറത്തു ത്രിസന്ധ്യ ചുവന്നുകിടന്നു. മഴച്ചാറ്റലിന്റെയും ചീവീടൊച്ചകളുടെയും മെഡ്‌ലേയിലേക്ക് മറ്റൊരു മൂവന്തിയുടെ മൗനംകൂടി. ആഹാ.. എന്തൊരു ഫീലാണ് ഈ നാട്ടിൻപുറംകാഴ്ചകൾക്ക്... ജീവിതത്തിൽ ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും ഇതുപോലൊരു സന്ധ്യാകാശം കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന
പരീക്ഷാഡ്യൂട്ടിയായിരുന്നതിനാൽ അന്നു സ്റ്റെല്ലയുടെ ക്ലാസ് നേരത്തെ കഴിഞ്ഞു. നേരെ പോയത് ലൈബ്രറിയിലേക്കായിരുന്നു. എംടിയുടെ നോവലുകളിലെ ആൺ ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ച് അടുത്ത ദിവസം പേപ്പർ പ്രസന്റേഷനുണ്ട്. ലൈബ്രറിയിൽനിന്ന് കുറച്ചു പുസ്തകങ്ങൾ തപ്പിപ്പിടിച്ച് നേരെ ടൗണിലെ ത്രീ സിക്സ്റ്റി ഫൈവ് കോഫി ഷോപ്പിലേക്കു
കവിളത്തു തണുത്ത കാറ്റ് കൈതട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് അത്രയും നേരം ഉറങ്ങിപ്പോയതിന്റെ കുറ്റബോധത്തോടെ ശാരദാമ്മ കണ്ണുതുറന്നത്. നേരം പുലർന്നിരിക്കുന്നു. മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലെ പച്ചിലവിടവുകളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പുലർവെയിലിന്റെ മിനുക്കത്തിൽ കൈത്തണ്ടയിലെ കുപ്പിവളകൾപോലും തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കടുംപച്ചയും
‘‘നാളെ ഈവ്നിങ് ഫ്ലൈറ്റിനാണ് മടക്കം. ഒരാഴ്ച തികച്ചു നിൽക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ നാട്ടുകാരും കുടുംബക്കാരും എന്തു വിചാരിക്കും. സഞ്ചയനത്തിനു പോലും കാത്തുനിൽക്കാതെ മടങ്ങിയെന്ന് കുശുകുശുക്കുമായിരിക്കും. നാളെ വൈകിട്ടെന്നു പറയുമ്പോൾ ഉച്ചയ്ക്കു മുൻപേ തറവാട്ടിൽനിന്ന് പുറപ്പെടേണ്ടിവരുമല്ലോ...’’
പുറത്ത് അപ്പോഴും മഴ തകർത്തു പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. സമയം പാതിരാത്രിയായിരിക്കണം. ആശുപത്രിവരാന്തയിൽ ആൾത്തിരക്കു കുറഞ്ഞിരുന്നു. കാഷ്വൽറ്റിയിലേക്ക് അറ്റൻഡർമാർ തള്ളിക്കൊണ്ടുപോകുന്ന സ്ട്രെച്ചറുകളുടെ ചക്രം ആശുപത്രിയിലെ മൊസൈക്ക് തറയിലൂടെ ഉരഞ്ഞ് ഇടയ്ക്കിടെ ആർത്തനാദം പുറപ്പെടുവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വെള്ള സോക്സും
ഗാർഡൻ വ്യൂസ് അപ്പാർട്മെന്റിന്റെ ഏറ്റവും മുകളിലെ ഫ്ലാറ്റിൽ ബാൽക്കണിയിൽ ഇരുന്നാൽ ഷർമിളയ്ക്ക് ആ നഗരം മുഴുവൻ കാണാം. വെളിച്ചത്തിന്റെ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു തുണ്ടുകൾ ഒഴുകിനീങ്ങുന്ന രാത്രിനഗരം. രാത്രി ഏറെ വൈകിയും ബെംഗളൂരു നഗരം കണ്ണടയ്ക്കാതെ ഉണർന്നുതന്നെയിരിക്കും. പിറ്റേന്ന് വീണ്ടും അതിരാവിലെ ഉറക്കച്ചടവിന്റെ നേരിയ
Results 1-10 of 69
