Activate your premium subscription today
സോളമനെക്കുറിച്ചോർക്കുമ്പോൾ മുല്ലപ്പൂക്കൾ വാസനിക്കുന്നൊരു രാത്രിയാണ് ആദ്യം ഓർമ വരിക. നിലാവള്ളികൾ പൂത്തിറങ്ങിയ പാതിരാമുല്ലപ്പടർപ്പിനുള്ളിൽ ആരാരും കാണാതെ... കേൾക്കാതെ... കേൾപ്പിക്കാതെ... ശ്വാസമടക്കി... അവളെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തുപിടിച്ച്... കീഴ്‌ച്ചുണ്ടിൽ ആഴത്തിൽ......... പാട്ടു മൂളുന്ന അവന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട
അൾത്താരയ്‌ക്കു മുന്നിൽ മെഴുകുതിരിപ്പൂക്കളുമായി കരഞ്ഞു പ്രാർഥിക്കുന്ന അലീനയെ നമുക്കു മറക്കാൻ കഴിയില്ല, അവളുടെ നാലുവയസ്സുകാരി ദീപമോളെയും. ദീപമോളുടെ നാലാംപിറന്നാളിന് വരാനിരിക്കുന്ന ഒരു അതിഥിയെ കാത്തിരിക്കുകയാണ് ‘ഒന്നു മുതൽ പൂജ്യം വരെ’ എന്ന ചിത്രത്തിലെ ആ അമ്മയും മകളും. ആ കാത്തിരിപ്പിലാണ് അവർ
ഒരുനാണയത്തിന്റെ ഇരുവശങ്ങൾ പോലെയാണ് പ്രണയവും വിരഹവും. പ്രണയത്തിന്റെ ആഴവും പരപ്പും അത്രയേറെ ആസ്വദിച്ചവരായിരായിരിക്കും വിരഹത്തിന്റെ അഗാധമായ വേദനയും അനുഭവിക്കുന്നത്. ഒരു ഘട്ടമെത്തുമ്പോൾ പ്രണയം ബാക്കിവച്ച വിരഹത്തെ നമ്മൾ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങും. ആ നിമിഷങ്ങളിലെപ്പോഴോ ആണ് വിഷാദച്ചുവയുള്ള പണ്ടെങ്ങോ കേട്ടുമറന്ന
മായ, പ്രണയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമ പോലും നഷ്‌ടപ്പെട്ടൊരു പെൺകുട്ടി. ഒരു നീണ്ടയുറക്കം കഴിഞ്ഞ് കൺവിടർത്തിയപ്പോഴേക്കും ഓർമിക്കാൻ സ്വന്തം പേരു പോലും മറന്നുപോയവൾ... വാഹനാപകടത്തെത്തുടർന്നുള്ള ആശുപത്രിവാസത്തിനു ശേഷം അവൾ കൺതുറക്കുന്നത് ശരത് എന്ന ചെറുപ്പക്കാരന്റെ മുന്നിലേക്കാണ്. ചുറ്റും കാണുന്നവരെ മുഴുവൻ
മനസ്സിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും ഒരു ഇഷ്ടം അങ്ങനെ വീർപ്പുമുട്ടിക്കിടന്നിട്ടുണ്ടോ? പ്രിയമുള്ളരൊരാൾ അതു കേട്ട് എന്തു മറുപടി നൽകുമെന്നറിയാതെ, പറയാൻ വയ്യാതെ, പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യാതെ... എന്തൊരു ശ്വാസം മുട്ടലായിരിക്കും അത്. മണിക്കുട്ടിയെ ഓർമയില്ലേ? ‘സ്‌നേഹം’ എന്ന ജയരാജ് ചിത്രത്തിലെ ദീനക്കാരിയായ നായിക. കാലു വയ്യാത്ത
ചില ആളുകൾ അങ്ങനെ നമ്മളെ വല്ലാതെ ഇഷ്‌ടപ്പെടുത്തിക്കളയും. കൈവിട്ടുപോരാൻ തോന്നാത്ത ചില മുറുകെപ്പിടുത്തങ്ങൾ പോലെ, യാത്രപറഞ്ഞു പിരിയാൻ തോന്നാത്ത ചില കൂടിച്ചേരലുകൾ പോലെ, വേരുകളുടെ കെട്ടിപ്പുണരലുകൾ പോലെ.... അടർന്നുപോകല്ലേ എന്നോർമിപ്പിക്കുന്ന ചിലർ... രാജീവനും നന്ദിതയും പരസ്പരം അങ്ങനെ രണ്ടുപേരായിരുന്നു.
‘സ്പിരിറ്റ്’ എന്ന ചിത്രത്തിലെ രഘുനന്ദനെ ഓർമയില്ലേ? അവനവനെ തന്നെ കുടിച്ചുവറ്റിച്ചും പുകച്ചുതള്ളിയും കാലം കഴിച്ചവൻ. കുടിച്ചു തീർത്ത കുപ്പികളിലോരോന്നിലും ഒരു തിരയടങ്ങാക്കടൽ ബാക്കിവച്ചവൻ. നഗരത്തിരക്കിലെ ബാറുകളിൽ പതിവു സന്ദർശകനായിരുന്നിട്ടും രഘുനന്ദൻ പെട്ടെന്നൊരിക്കൽ മദ്യപാനത്തോടു ഗുഡ്‌ബൈ പറഞ്ഞു.
അടുത്ത ജന്മമെങ്കിലും തിരിച്ചുതരുമോ നീ എന്റെ പ്രണയത്തെ? ഫോർട്ട്‌കൊച്ചിയിലെ ജൂതത്തെരുവിലൂടെയുള്ള ഓരോ വഴിനടത്തത്തിലും ഞാൻ തിരയുന്നൊരു മുഖമുണ്ടായിരുന്നു. വെള്ളാരം വെയിലുദിച്ച പോലെ തെളിച്ചമുള്ള കണ്ണുകൾ. എത്ര ചീകിവിടർത്തിയാലും ചുരുൾനിവരാൻ മടിക്കുന്ന സ്വർണ മുടിയിഴകൾ. ചിലപ്പോൾ ഒരു പൂക്കച്ചവടക്കാരിയായി,
വെണ്ണിലാച്ചന്ദനക്കിണ്ണം പുന്നമടക്കായലിൽ വീണേ... ഓരോ വട്ടം ഈ പാട്ടു കേൾക്കുമ്പോഴും മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാനെന്റെ പെൺകുട്ടിക്കാലത്തേക്കു മടങ്ങിപ്പോകാറുണ്ട്. പട്ടുപാവാടത്തുമ്പത്തു പാട്ടിന്റെ കസവുകര തുന്നിപ്പിടിപ്പിച്ചൊരു കളിക്കുട്ടിക്കാലം. അക്കാലത്തെ പാട്ടോർമകളിൽ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഈ ഗാനം ഇന്നുമെന്റെ
നീന... ഇപ്പോൾ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നില്ലാത്ത നിന്റെ പേരിനും കഥയ്ക്കും എന്തു പ്രസക്തിയെന്നാണോ? അല്ലെങ്കിലും ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്തും നിനക്കെന്തിനായിരുന്നു ഒരു പേര്. എന്റെ പ്രണയമേ എന്നു വിളിച്ചു ചേർത്തുപിടിക്കാൻ എക്കാലവും വിനയനെപോലൊരു കാമുകനുള്ളപ്പോൾ, നിനക്കെന്തിനാണൊരു വിളിപ്പേര്? നീനയെ ഓർമിക്കുമ്പോഴൊക്കെ
Results 1-10 of 90
