Activate your premium subscription today
1945ൽ തന്റെ 15-ാം വയസ്സിൽ നാത്‍സി തടങ്കൽപാളയത്തിൽ മരിച്ചുപോയ ആൻ ഫ്രാങ്ക് എന്ന ജർമൻ പെൺകുട്ടിയുടെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകൾ പലരും വായിച്ചു കാണും. ലോകത്തിലെ എക്കാലത്തെയും പ്രധാനപ്പെട്ട ആത്മകഥകളിൽ ഒന്നാണത്. എഴുപതിലധികം ഭാഷകളിൽ അതിനു പരിഭാഷകളുണ്ടായി. ആത്മകഥ എഴുതാൻ ഒരു പ്രായമില്ലെന്നു മനസ്സിലായല്ലോ. ജീവിതം സംഭവബഹുലമാണെങ്കിൽ ചെറുപ്പത്തിൽത്തന്നെ ആത്മകഥയെഴുതാം. വൈകാതെ മരിച്ചുപോകും എന്നോർത്താകുമോ ആൻ തന്റെ സംഭവബഹുലമായ ഡയറിക്കുറിപ്പുകളെഴുതിയത്? അതിനെ വേണമെങ്കിൽ ഉൾവിളി എന്നും വിളിക്കാം. ഇ.പി.ജയരാജന്റെ ലീക്കായ ആത്മകഥ ‘പരിപ്പുവടയും കട്ടൻചായയും’ എഴുതപ്പെട്ട പ്രായം ഏതാണ്ടു കൃത്യമാണ്. ഞാനായിരുന്നെങ്കിൽ ‘കട്ടൻചായ മുതൽ ഇൻഡിഗോ വരെ’ എന്നു പേരിട്ടേനേ. ജീവിതദൈർഘ്യവും പ്രായത്തിനു മാത്രം നൽകാനാവുന്ന പക്വതയും നിസ്സംഗതയും ധൈര്യവും ഇനിയെന്ത്, പോടാ പുല്ലേ എന്ന തോന്നലുമെല്ലാം ചേരുമ്പോൾ 70 കഴിഞ്ഞ ഒരാളുടെ ആത്മകഥയിൽ ഉറപ്പായും എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാകും.
ഏറെ ആകാംക്ഷയോടെയും കൗതുകത്തോടെയുമാണ് സമാന്ത ഹാർവിയുടെ ‘ഓർബിറ്റൽ’ വായിച്ചത്. അതിനു കാരണമുണ്ട്. ഐഎസ്ആർഒയിൽ എൻജിനീയറായി ജോലി ചെയ്തതിന്റെ അനുഭവബലത്തിൽ, ബഹിരാകാശ ഗവേഷണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ‘ലെയ്ക്ക’ എന്ന നോവലും ‘ വോയേജർ’ എന്ന കഥയും ഞാനെഴുതിയിരുന്നു. ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്ന ബഹിരാകാശ പേടകത്തിലെ ആറു യാത്രികരുടെ ഏകാന്തത നിറഞ്ഞ അനുഭവങ്ങളിലൂടെയാണ് നോവൽ വികസിക്കുന്നത്. അമേരിക്ക, റഷ്യ, ജപ്പാൻ, ബ്രിട്ടൻ, ഇറ്റലി എന്നീ രാജ്യങ്ങളിൽനിന്ന് മൂന്നു വ്യത്യസ്ത മിഷനുകളിലായി എത്തിയ ആ സഞ്ചാരികളുടെ ബഹിരാകാശ ജീവിതത്തിന്റെ 434–ാം ദിവസമാണ് അന്ന്. ഇതിനകം 108 മില്യൺ മൈലുകൾ അവർ സഞ്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞു. നോവലിലെ കഥാകാലം കേവലം 24 മണിക്കൂർ മാത്രം. ദിവസം 16 തവണ ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്നതിനാൽ 16 ഉദയാസ്തമയങ്ങൾക്ക് അവർ പ്രതിദിനം സാക്ഷികളാകുന്നു. അതിനാൽ, 16 ഓർബിറ്റുകളായാണ് നോവലിലെ അധ്യായങ്ങൾ സമാന്ത തിരിച്ചിരിക്കുന്നതും അസാമാന്യ ക്രാഫ്റ്റോടെ കഥ പറയുന്നതും. ഒരേ ദിവസം 16 ഉദയാസ്തമയങ്ങൾ കാണേണ്ടിവരുന്നതിനാൽ
സാഹിത്യ നൊബേൽ പുരസ്കാരം നേടിയ ദക്ഷിണ കൊറിയൻ എഴുത്തുകാരി ഹാൻ കാങ് ലോകസാഹിത്യത്തിൽ തന്റെ സാന്നിധ്യം രേഖപ്പെടുത്തിയത് സ്വന്തം കൃതികളിൽ ഇംഗ്ലിഷിലേക്ക് ആദ്യമായി വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട ‘ദ് വെജിറ്റേറിയൻ’ എന്ന നോവൽ മാൻ ബുക്കർ രാജ്യാന്തര പുരസ്കാരം 2016ൽ നേടിയതോടെയാണ്. അതിനു മുൻപു കൊറിയൻ ഭാഷയിൽ രണ്ടു നോവലുകളും (Black Dear, Your Cold Hands) ലഘുനോവലുകളുടെ നാലു സമാഹാരങ്ങളും (Love in Yeosu, My Woman’s Fruits, My Name is Sunflower, The Red Flower Story) ഏതാനും ചെറുകഥകളും ലേഖനങ്ങളും ഹാൻ കാങ്ങിന്റേതായി പുറത്തുവന്നിരുന്നു. മുതിർന്ന കൊറിയൻ എഴുത്തുകാരനായ ഹാൻ സിയുങ് വോണിന്റെ മകളായി ജനിച്ച ഹാൻ കാങ് യോൻസീ സർവകലാശാലയിൽനിന്ന് കൊറിയൻ സാഹിത്യത്തിൽ ബിരുദം നേടി. ആദ്യകാല കൃതികളിലൂടെ ദേശീയ പുരസ്കാരങ്ങൾക്ക് അർഹയായി. ഇപ്പോൾ സോൾ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ദി ആർട്സിൽ സർഗാത്മകരചന പഠിപ്പിക്കുന്നു. എഴുത്തിനു പുറമേ ചിത്രകലയിലും സംഗീതത്തിലും താൽപര്യം
ജിൻഷ ഗംഗ എന്ന പേര് മലയാള സാഹിത്യ ലോകം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഏതാനും വർഷങ്ങളേ ആയിട്ടുള്ളൂ. എന്നാൽ ഇത്രയും ചുരുങ്ങിയകാലം കൊണ്ട് വായനക്കാർ അത്രമേൽ സ്നേഹത്തോടെ ആശ്ലേഷിച്ച മറ്റൊരാൾ ഈയടുത്തകാലത്ത് നമ്മുടെ എഴുത്തുവഴിയിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ എന്നു സംശയമാണ്. വേറിട്ട കഥകളുടെ മാത്രം കരുത്തിൽ മലയാളിയുടെ വായനാഭൂമികയിൽ തന്റേതായ ഇടം സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത എഴുത്തുകാരിയാണ് കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ മഴൂർ എന്ന ഗ്രാമത്തിൽ നിന്നെത്തുന്ന ജിൻഷ ഗംഗ. എം.കോം പഠനം കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പോൾ തളിപ്പറമ്പ് ഗവ.കൊമേഴ്സ്യൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽ അധ്യാപിക ആണ് ജിൻഷ. അമ്മ ഗീത, അച്ഛൻ ഗംഗാധരൻ എന്നിവരെക്കൂടാതെ അമ്മാമ മാധവിയും അനിയത്തി ഉണ്ണിമായയും ആണ് ജിൻഷയ്ക്കൊപ്പം വീട്ടിലുള്ളത്. 9 കഥകളാണ് ‘ഒട’ എന്ന ജിൻഷയുടെ പ്രഥമ കഥാസമാഹാരത്തിലുള്ളത്. ‘കഥ കടലിലേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നത് കണ്ട് പിന്നാലെ ഓടാനാവാതെ തീരത്തു നിന്ന് ആർത്തുകരയുന്ന കുട്ടിയായി ഞാൻ മാറി. കടൽ പിന്നെയും ഇരമ്പി, തീരം വലുതായി, കാലം മാറി. പിന്നെയെപ്പഴോ, ജീവിതത്തിൽ മറ്റൊന്നും ഇല്ലാതായെന്ന തോന്നലുണ്ടായപ്പോൾ, തളർന്നു പോയേക്കാവുന്ന ആ കുട്ടിയുടെ മുന്നിലേക്ക് പണ്ട് കൊണ്ടുപോയ കഥകൾ ഓരോന്നായി കടൽ തിരികെത്തന്നു’. പുസ്തകത്തിന്റെ ആമുഖത്തിൽ ജിൻഷ എഴുതിയിട്ടുള്ള ഈ വരികളിൽ തന്നെ ആ ജീവിതവും കഥകളുമുണ്ട്. ‘ഏത് ജാതീലുള്ളവനും ഏത് മതത്തിലുള്ളവനും ആണിനും പെണ്ണിനും കറുത്തവനും വെളുത്തവനും ഒക്കെ ഒരുപോലെ സങ്കടങ്ങൾ പറയാനും തൊട്ട് തൊഴാനും ജീവനുള്ള ദൈവങ്ങൾ ഉണ്ടായി’ എന്ന തെയ്യം മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്ന മാനവിക പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിന്റെ നേർരൂപമായ പണിക്കരുടെ ജീവിതം പല തലമുറകളിലൂടെ ‘ഒട’ എന്ന കഥയിൽ ജിൻഷ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഉത്തരമലബാറിലെ ഒരു കാവിൽ തെയ്യം കണ്ടിറങ്ങിയ നിറവിലായി മാറും വായനക്കാർ.
തറവാടിന്റെ വളപ്പിലായിരുന്നു ആ പാലമരം. മറ്റെല്ലാ മരങ്ങളെയും കവിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന തന്റേടം. ചുവട്ടിൽനിന്നു നോക്കിയാൽ മുകളിൽ ഇലകളെയും പൂക്കളെയും ഇരുട്ട് പൊതിഞ്ഞുപിടിച്ചിരിക്കുന്നതു കാണാം. അടുത്തുതന്നെ ഒരു സർപ്പക്കാവ്. ധാരാളം പൊന്തകളും പലതരം മരങ്ങളും വള്ളികളും ചേർന്ന് കെട്ടുപിണഞ്ഞ ഇടം. ഇരുട്ടിന്റെ കൊച്ചുകൊച്ചു കൂടാരങ്ങൾ. മൺതിട്ടകളിൽ മാളങ്ങൾ. അവയ്ക്കുള്ളിൽ പാമ്പുകൾ. ഇടയ്ക്ക് പാല പൂക്കും. നാട്ടിലെതന്നെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള മരമാണ്. അതിൽ പാർക്കുന്ന യക്ഷിയുടെ സാന്നിധ്യം അങ്ങനെയാണ് പുറത്തറിയുക. ഒരു നൂറു ചുവടിനപ്പുറമാണ് ശാസ്താവിന്റെ അമ്പലം. അവിടെയുമുണ്ട് ഒരു പാല. അതിലുമുണ്ട് ഒരു യക്ഷി. രാത്രിയിൽ ഇരുപാലകളിലെയും യക്ഷികൾ കണ്ടുമുട്ടും. ഇരുവരും അത്ര അടുത്ത കൂട്ടുകാരായിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് കുമാരനല്ലൂരിൽനിന്ന് ഒരു യക്ഷി അക്കരെനട്ടാശ്ശേരിയിലുള്ള ഇടത്തിൽ കൊട്ടാരത്തിലും തൊട്ടടുത്തു സൂര്യകാലടിവക കണ്ണാട്ടുപറമ്പിലും ഉള്ള
ഫെയ്സ്ബുക്കിലെ എഴുത്തുമേശയിൽ നിന്നായിരുന്നു റിഹാൻ റാഷിദെന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ പിറവി. 2018ൽ ആദ്യ പുസ്തകം ‘സമ്മിലൂനി’ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ, ‘‘വായിച്ചിട്ട് വലിച്ചെറിഞ്ഞു’’ എന്ന് റിഹാനോട് പറഞ്ഞവരുണ്ട്. വർഷം 2024 എത്തുമ്പോൾ റിഹാന്റേതായി ഇതുവരെ പുറത്തിറങ്ങിയിരിക്കുന്നത് 12 പുസ്തകങ്ങളാണ്. ആ എണ്ണം കൂടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. പ്രമേയത്തിലും ഭാഷയിലും വ്യത്യസ്തത പുലർത്തുന്ന ആ പുസ്തകങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ, സ്വയം ചാലഞ്ച് ചെയ്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന ഒരാളുടെ അധ്വാനമുണ്ടെന്ന് റിഹാൻ പറയും. പെർഫ്യൂം കടയിൽ ജോലിക്കിടെയാണ് റിഹാന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വായനയുടെ സുഗന്ധമെത്തുന്നത്. പിന്നീട് ആ സുഗന്ധം അദ്ദേഹത്തെ വിട്ടു പോയിട്ടില്ല. പലതരത്തിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സർഗശേഷിയിലൂടെ ആ ഗന്ധം വായനക്കാരിലെത്തുന്നു. അവരത് ആസ്വദിക്കുന്നു. ചിലരെങ്കിലും വിമർശിക്കുന്നു. പക്ഷേ വിമർശകരോട് റിഹാൻ പറയും. ‘‘നല്ലതു പറഞ്ഞാലും ചീത്ത പറഞ്ഞാലും ഒക്കെ വായനക്കാരെ ബഹുമാനത്തോടെ കാണണം. വിമർശിക്കാൻ വേണ്ടി വിമർശിക്കുന്നവരുണ്ടാകും. അത് അവർ പറയട്ടെ. അത് പറയാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഈ ജനാധിപത്യരാജ്യത്ത് അവർക്കുണ്ട്. നമ്മൾ ഉൾക്കൊള്ളേണ്ടതിനെ ഉൾക്കൊള്ളുക, അല്ലാത്തതിനെ തള്ളുക. മരങ്ങൾ പ്രകാശസംശ്ലേഷണം നടത്തുന്നത് പോലെയാണത്. ആവശ്യമുള്ള ഊർജം എടുത്ത് ബാക്കി അതിന്റെ വഴിക്ക് പോട്ടേയെന്നു വിചാരിക്കുക.’’ പറച്ചിലിലെ ഈ രസം റിഹാന്റെ എഴുത്തിലുമുണ്ട്. അതിനാൽത്തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങള്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒട്ടേറെ പേരുമുണ്ട്. സമൂഹമാധ്യമത്തിലെ സെലിബ്രിറ്റി എഴുത്തുകാരനാകാൻ ആഗ്രഹമില്ല റിഹാന്. പക്ഷേ വായനയും സമൂഹമാധ്യമങ്ങളും സൗഹൃദങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെപ്പറ്റി കൃത്യമായ ധാരണയുണ്ട്. ഈ ഓണക്കാലത്ത് മലയാള മനോരമ പ്രീമിയം വായനാവിരുന്നിൽ മനസ്സു തുറക്കുകയാണ് റിഹാൻ.
‘ബിബ്ലിയോതെറപ്പി’ എന്ന പദം പുരാതന ഗ്രീക്കിലെ പുസ്തകം എന്നർഥം വരുന്ന ബിബ്ലിയോ, രോഗശാന്തി എന്നർത്ഥം വരുന്ന തെറപ്പിയ എന്നീ വാക്കുകളിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്. 1916ൽ അമേരിക്കൻ ആധ്യാത്മിക നേതാവ് സാമുവൽ മക്‌ചോർഡ് ക്രോതേഴ്‌സാണ് ഈ വാക്ക് ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. മാനസികാരോഗ്യം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് സാഹിത്യത്തെ വിനിയോഗിക്കുന്ന രീതിയാണ് ബിബ്ലിയോതെറപ്പി (Bibliotherapy) എന്ന് ചുരുക്കിപ്പറയാം. ഉത്കണ്ഠ, വിഷാദം, അപ്രതീക്ഷിത ആഘാതം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള വിവിധ മാനസികാരോഗ്യ പ്രശ്‌നങ്ങൾ മൂലം സംഘർഷം അനുഭവിക്കുന്ന വ്യക്തികൾക്ക് അവ ലഘൂകരിക്കുവാനും ഒറ്റപ്പെടലിൽ നിന്ന് കരകയറുവാനും സമയം കൃത്യമായി വിനിയോഗിക്കാനും സഹായിക്കുന്നതാണ് ബിബ്ലിയോതെറപ്പി പൊതുവായി രണ്ടു തരത്തിലാണ് ബിബ്ലിയോതെറപ്പി നടക്കുന്നത്. ചികിത്സാരീതിയുടെ ഭാഗമായാണ് ഒന്ന് നടക്കുന്നതെങ്കിൽ, രണ്ടാമത്തേത് പൂർണമായും വ്യക്തിപരമാണ്. ആദ്യ വിഭാഗത്തിൽ ഒരു തെറപ്പിസ്റ്റിന്റെ നിർദേശപ്രകാരം ഒരു വ്യക്തി പുസ്തകം വായിക്കുകയും അതിനുശേഷം തെറപ്പിസ്റ്റുമായി വായനാനുഭവത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ചചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെ
ആദ്യമായി വായിച്ച പുസ്തകമേതാണെന്ന് ഓർമ്മയുണ്ടോ? കുട്ടിക്കഥകളും വർണ്ണചിത്രങ്ങളും നിറഞ്ഞ ഏതോ ബാലസാഹിത്യമാകും മിക്കവരുടെയും ആദ്യ വായനാനുഭവം. വായിച്ചു കേൾക്കുന്നതിൽനിന്ന് സ്വയം വായിക്കുന്നതിലേക്ക് നാം മാറുമ്പോൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും മാറുന്നു. പുത്തൻ താളുകളുടെ ഗന്ധവും സാഹസികതയുടെയും ഭാവനയുടെയും ഒത്തുചേരലും ഈ ബാല്യകാലവായനയെ മനോഹരമാക്കാറാണ് പതിവ്. ജീവിതകാലം മുഴുവൻ മനസ്സിലിടം നേടാൻ പോന്ന കഥകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ബാലസാഹിത്യവിഭാഗം നിരന്തര മാറ്റത്തിന് വിധേയമാണ്. ഊർജ്ജസ്വലമായ യുവ മനസ്സുകളെ പിടിച്ചിരുത്തുവാന്‍ കാലഹരണപ്പെട്ട സ്റ്റീരിയോടൈപ്പുകളെ മറികടന്നേ മതിയാകൂ എന്ന തിരിച്ചറിവ് കുട്ടികള്‍ക്കായിട്ടുള്ള പുസ്തകങ്ങൾ രചിക്കുന്നതിലും അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലും വലിയ മാറ്റത്തിന് കാരണമായി. സാങ്കേതികവിദ്യ വിപ്ലവം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ലോകത്തിൽ പുതുമ ഒരു അനുവാര്യതയായി തീർന്നു.
കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ പേരാവൂരിൽ പി.ജെ.ചെറിയാൻ – എം.കെ.ത്രേസ്യാമ്മ ദമ്പതികളുടെ മകളായി ജനിച്ച് വേക്കളം യുപി സ്കൂൾ, സാന്തോം ഹൈസ്കൂൾ, എറണാകുളം സെന്റ് തെരേസാസ് കോളജ്, ഹസനാംബോ ഡെന്റൽ കോളജ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ പഠനത്തിനു ശേഷം ഇന്ത്യൻ കരസേനയുടെ ദന്തൽ കോറിൽ ഡോക്ടറായി ഇന്ത്യയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച ലഫ്. കേണൽ ഡോ.സോണിയ ചെറിയാൻ, ഇന്ത്യൻ റെയിൻബോ – ഒരു പട്ടാളക്കാരിയുടെ ഓർമക്കുറിപ്പുകൾ, അവളവൾ ശരണം എന്നീ രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളിലൂടെ മലയാളി വായനക്കാർക്ക് സുപരിചിതയാണിന്ന്. സൈന്യത്തിലെ ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഇന്ത്യയിലങ്ങോളമിങ്ങോളം പർവതസാനുക്കളിലും വനമേഖലകളിലും തീരദേശത്തും താഴ്‌വാരങ്ങളിലും മരുഭൂമികളിലുമൊക്കെ ജോലി ചെയ്ത കാലത്തെ ഡോ.സോണിയ ചെറിയാന്റെ അസാധാരണ അനുഭവങ്ങളാണ് ‘ഇന്ത്യൻ റെയിൻബോ’ എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെ വായനക്കാരെ വിസ്മയിപ്പിച്ചത്. അത്തരമൊരു അനുഭവമെഴുത്ത് മലയാളി വായനയെ സ്പർശിക്കുന്നത് ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു. അതിന്റെ സൗന്ദര്യത്തിലും ആഴത്തിലും വൈവിധ്യത്തിലും വായനക്കാർ തരിച്ചുനിന്നു. ഈ അഭിമുഖത്തിൽ സോണിയ എടുത്തുപറഞ്ഞിരിക്കുന്ന നാഗാലൻഡിലെ കെത്തോയുടേതു പോലുള്ള അപൂർവസുന്ദര വ്യക്തിശിൽപങ്ങളാൽ സമ്പന്നമാണ് ഇന്ത്യൻ റെയിൻബോയിലെ ഓരോ അനുഭവങ്ങളും. ലോകത്തിലെ ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും ശക്തരായ സ്ത്രീകളുടെ ആരും പറയാത്ത ജീവിതത്തെയാണ് ‘അവളവൾ ശരണം’ എന്ന രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകത്തിലൂടെ ഡോ. സോണിയ വായനക്കാർക്കു മുന്നിലെത്തിക്കുന്നത്. ശാക്യ രാജകുമാരി യശോധര മുതൽ നാഗാലാൻഡിലെ നൈദോനുവോ വരെയുള്ള ഇരുപതു കരുത്തുറ്റ സ്ത്രീ ജീവിതങ്ങളെ ഈ പുസ്തകത്തിൽ പരിചയപ്പെടാനാകും. അവതാരികയിൽ പ്രശസ്ത എഴുത്തുകാരി കെ.ആർ.മീര എഴുതിയതു പോലെ പുസ്തകം വായിച്ചു കഴിയുമ്പോൾ ഇരുപത്തൊന്നാമത്തെ മറ്റൊരു ഉജ്വല സ്ത്രീ വ്യക്തിത്വം കൂടി വായനക്കാർക്കു മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞുവരും. അവളവൾ ശരണം എഴുതിയ ഡോ.സോണിയ ചെറിയാൻ എന്ന അപൂർവ വനിതയുടേത്. മനോരമ ഓണ്‍ലൈൻ പ്രീമിയത്തിൽ ഡോ.സോണിയ ചെറിയാൻ ജീവിതം സംസാരിച്ചപ്പോൾ...
സ്വന്തമായി ആരംഭിച്ച ആദ്യ കമ്പനി പൂട്ടിക്കെട്ടി അക്ഷരാർഥത്തിൽ പാപ്പരായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥ, ഈ സമയത്താണ് എൻ.ആർ. നാരായണമൂർത്തി സുധാ മൂർത്തിയോടു വിവാഹാഭ്യർഥന നടത്തുന്നത്. നാരായണമൂർത്തിയുടെ ആദ്യ കമ്പനി സോഫ്ട്രോണിക്സ് 1977 ജൂണിലാണു പൂട്ടുന്നത്. അടുത്ത ചുവടുവയ്‌പിനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു നാരായണ മൂർത്തി. മാസങ്ങൾ പലതും കടന്നുപോയി. പക്ഷേ, അനുയോജ്യമായ ഒന്നും വരുന്നില്ല. ജോലിയില്ലാത്ത സാഹചര്യം അദ്ദേഹത്തെ സംബന്ധിച്ച് ഏറെ അസ്വസ്ഥതപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു. കുടുംബത്തിനു പണം അയയ്ക്കുന്നില്ല. സുധാ മൂർത്തിയുമായി ഇഷ്ടത്തിലായിരിക്കുന്ന കാലം. ജോലി തേടി അഭിമുഖത്തിനു പോകാനും ഭക്ഷണത്തിനുമെല്ലാം പണം നൽകിയിരുന്നതു സുധയായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം ഡൽഹി കന്റോൺമെന്റിൽ നിന്ന് ഓട്ടോറിക്ഷയിൽ മടങ്ങുകയാണ്. സുധയെ ഹോസ്റ്റലിൽ വിട്ടു മടങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് ആ കരങ്ങൾ കവർന്ന് നാരായണമൂർത്തി പറഞ്ഞു ‘ഞാൻ ഒരു ഹീറോ ഒന്നുമല്ല.
Results 1-10 of 46
