Activate your premium subscription today
'ഞങ്ങടച്ഛൻ മരിച്ചത് എങ്ങനെയാണെന്ന് വിചാരിക്കുമ്പഴാ കഷ്ടം.' എന്തൊക്കെയോ പറയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഒരിക്കൽ തിത്തിമിയോട് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു. 'അയൽപക്കത്തെ വീട്ടിൽ ഒരു ഭയങ്കര വഴക്ക് നടക്കുകയായിരുന്നു. ഞങ്ങടച്ഛൻ മധ്യസ്ഥത പറയാൻ പോയതാ. എന്നിട്ട്..' ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് മുത്തശ്ശി കുറേ നേരം മിണ്ടിയില്ല. തിത്തിമി
മരണത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ ജീവന്റെ ഓളങ്ങളിൽ ഉറ്റവരുടെ സ്ഥായിഭാവങ്ങളുടെ പ്രതിഫലനമാണ് ഓരോ ശവത്തിന്റെയും മുഖത്ത് എനിക്കനുഭവപ്പെടാറുള്ളത്. ഇനി ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ എന്ന തോന്നൽ പൂർണ്ണമായ നിദ്രയിലേക്കാഴ്ന്നിറങ്ങിയ ആ മുഖങ്ങളിൽ
ഐതിഹ്യകഥകളുടെ നിലാവിൽ എഴുതിയവയാണ് കാളിയമ്പ്, തിക്കപ്പൻ തൈവം എന്നീ കഥകൾ. എന്നാൽ അവ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നത് പുതിയ കാലത്തെയാണ്. അന്നുമിന്നും മാറാതെ നിൽക്കുന്ന സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥയിൽ ഇരകളുണ്ട്. അക്രമികളും. അവരുടെ പേരുകൾ മാറുന്നുണ്ട്.
ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലാതെയായി. കാറ് വളഞ്ഞുപോകുന്നത് രവി കണ്ടതാണ്. ഒരുനിമിഷം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ കാറിനു മുൻപിൽ ചാടി നിന്നേനേ. ഷർട്ടുപോലും എടുത്തിടാതെ തെക്കോട്ടു വച്ചുപിടിച്ചു. കാർ പോയവഴി രവിക്ക് നല്ല നിശ്ചയമാണല്ലോ. കാറ് എവിടെചെന്നു നിൽക്കുമെന്നും രവിക്കറിയാം. പഴയേടത്ത് വീട് നോക്കാൻ വന്നതാകും അവർ. വീട്
വൃത്തത്തിൽ എഴുതിയ കവിതകൾ കൊണ്ടു തന്നെയാണ് ലോപ വായനക്കാരുടെ ഹൃദയത്തിൽ മുദ്ര ചാർത്തിയതും. എന്നാൽ, മാറിയ ലോകം, മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലം കവിതയ്ക്കു പല രൂപങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുന്നു. ഏതു രൂപത്തിലാണെങ്കിലും നീ നീ തന്നെ എന്ന്
മെക്സിക്കോയിലെ തദ്ദേശീയ വിപ്ലവ പ്രസ്ഥാനമായ സപാറ്റിസ്റ്റ ആർമി ഓഫ് നാഷനൽ ലിബറേഷൻ വക്താവാണ് മാർക്കോസ്. അരികുകളുടെ വിസ്മൃതിയിലേക്കു വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട തദ്ദേശ ഗോത്രങ്ങളുടെ അതിജീവനപ്പോരാട്ടത്തിന്റെ മുന്നണിപ്പടയാളി. പൊതുവേദികളിൽ മാസ്ക് ഉപയോഗിച്ച്
ഈ ജീവിതം ഇത്രയുമേ ഉള്ളാരുന്നോ എന്നൊരു ആക്കിയ ചിരി മതിയല്ലോ. ടുലു നാടൻ കഥകൾ വായിക്കുമ്പോൾ തോന്നുന്ന പോലെ തന്നെ. മസില് ഒക്കെ അയച്ചു. അറിയാതെയൊരു ചിരി പൊട്ടി. അതങ്ങനെ പടരുകയാണ്. നിക്കുന്നില്ല. കണ്ണൊക്കെ നിറയുന്നുണ്ടല്ലോ. ആനന്ദാശ്രു തന്നെ.
അധ്യായം: ഏഴ് ലോഹമല്ലാത്ത തീക്ഷ്ണ ശസ്ത്രത്തെ സൂക്ഷിക്കണമെന്നും, മുള്ളൻപന്നിയോട് എതിരിടുമ്പോൾ മുള്ളൻപന്നിയുടെ ഗുഹയിൽ ഒളിക്കണമെന്നും, നക്ഷത്രം വഴികാട്ടിടുമെന്നും പരസ്പരബന്ധമില്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ ആണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്. കുന്തിയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭീതിയുടെ തീയാളി. അതിമനോഹര കാഴ്ചകളായിരുന്നു യാത്രയിലെമ്പാടും.
ഗോപാൽ ബെറുവയെക്കാൾ വായനക്കാരന്റെ ഹൃദയം കവരുന്നത് തപോമയി തന്നെയാണ്. കോർപ്പറേറ്റ് ഉദ്യോഗം വേണ്ടെന്നു വെച്ച്, നിഴൽ മാത്രമായി പോയ മനുഷ്യരുടെ മുറിവുകളിൽ മരുന്നു പുരട്ടാൻ ജീവിതമൊഴിഞ്ഞു വച്ചതല്ല അയാളെ വ്യത്യസ്തനാക്കുന്നത്. വിഷാദാത്മകമായ ജീവിതത്തെ
അധ്യായം: ആറ് ചൂതാട്ടഗൃഹത്തിൽനിന്നും ജ്യേഷ്ഠനെ പുറത്തേക്കു കാണാനേ ഇല്ലല്ലോയെന്നു ഭീമൻ ഓർത്തു. വിസ്തൃതമായ കൈത്തലത്തിൽ തലതാങ്ങി ചൂതാട്ടഗൃഹത്തിനു പുറത്തു ഇട്ടിരുന്ന ഇരിപ്പിടത്തിൽ അവൻ ഇരുന്നു. താമസിയാതെ സിംഹഗർജ്ജനം പോലെ കൂർക്കംവലി മുഴങ്ങി. അൽപസമയത്തിനുശേഷം നകുലനും സഹദേവനും ഇരുവരെയും അന്വേഷിച്ചു
Results 1-10 of 761
