ചീറ്റിത്തെറിക്കുന്ന ചോരയും അടിയും ഇടിയും ലഹരിയും കൊലയുമെല്ലാം മലയാള സിനിമയുടെ അനിവാര്യ ഘടകങ്ങളായി മാറിയോ? കുടുംബ പ്രേക്ഷകർ പോലും ഇത്തരം സിനിമകൾക്കു കയ്യടിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ടായിരിക്കും?
മലയാള സിനിമയുടെ നായികാ–നായക സങ്കൽപങ്ങളും മാറിമറിയുകയാണോ?
സിനിമയിലെ നായകന്റെ നന്മയും, വർഷങ്ങളായി ‘നൽകി വന്നിരുന്ന’ സാരോപദേശങ്ങളുമെല്ലാം എവിടെപ്പോയി? ഇതെല്ലാം കാലം ആവശ്യപ്പെടുന്ന മാറ്റങ്ങളാണോ?
‘ആവേശം’ സിനിമയിൽ നിന്നുള്ള ദൃശ്യം (Photo Arranged)
Mail This Article
×
എട മ്വോനേ... രംഗയുടെ വിളിയിൽ തിയറ്റർ ഇളകി മറിയുന്നു. പിച്ചാത്തിയും വടിവാളും തോക്കും ചിരിപടർത്തുന്നു. വെട്ടും കുത്തും വേണ്ട, ‘നല്ല’ കുടുംബകഥ മാത്രമേ കാണൂ എന്ന് വാശിപിടിച്ചവർ വരെ രംഗയുടെ ഫാൻസായി കഴിഞ്ഞു. അക്രമങ്ങൾ ആഘോഷമാക്കി തിയറ്ററുകൾ നിറഞ്ഞോടുമ്പോൾ മലയാള സിനിമയ്ക്കും പ്രേക്ഷകർക്കും പരിണാമം സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് സമ്മതിക്കാതെ വയ്യ. ജോൺ വിക്കും, കിൽ ബില്ലും, ഇൻഗ്ലോറിയസ് ബാസ്റ്റഡ്‌സുമൊക്കെ മലയാളത്തിലേക്ക് ആവേശിച്ചു തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് വർഷങ്ങളായി. കുടുംബ പ്രേക്ഷകരും ‘ആവേശ’ത്തിന് കയ്യടിക്കുമ്പോൾ സ്വീകാര്യതയിൽ വയലൻസും ക്രൈമും ഒട്ടും പിന്നിലല്ല എന്ന തെളിയുകയാണ്.
English Summary:
The Portrayal of Crime, Drugs, and Violence has Become Increasingly Prominent in Contemporary Malayalam Cinema
ഇവിടെ പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്ന അഭിപ്രായങ്ങൾ മലയാള മനോരമയുടേതല്ല. അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പൂർണ ഉത്തരവാദിത്തം രചയിതാവിനായിരിക്കും. കേന്ദ്ര സർക്കാരിന്റെ ഐടി നയപ്രകാരം വ്യക്തി, സമുദായം, മതം, രാജ്യം എന്നിവയ്ക്കെതിരായി അധിക്ഷേപങ്ങളും അശ്ലീല പദപ്രയോഗങ്ങളും നടത്തുന്നത് ശിക്ഷാർഹമായ കുറ്റമാണ്. ഇത്തരം അഭിപ്രായ പ്രകടനത്തിന് നിയമനടപടി കൈക്കൊള്ളുന്നതാണ്.
