'ഞാൻ ഒരു വീട് പണിയാൻ പോകുന്നു, രണ്ട് നില, മുകളിൽ ഒരു ടെറസ്, ചുറ്റും കുറച്ച് ചെമ്പരത്തി ചെടികൾ...'

2025 മാർച്ച് 21, ഞാൻ എന്റെ പഴയ കൂട്ടുകാരൻ എലോൺ മസ്കിന്റെ കൂടെ അവന്റെ കാലിഫോർണിയയിലെ വീടിന്റെ പൂമുഖത്ത് ഇരിക്കുകയാണ്. ഞങ്ങൾ വർഷങ്ങളായി പരസ്പരം അറിയുന്നവർ-ടെസ്‌ലയുടെ തുടക്കത്തിൽ ഞാൻ അവനെ "റോക്കറ്റ് മനുഷ്യൻ" എന്ന് വിളിച്ച് കളിയാക്കുമായിരുന്നു. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം, ഒരു ബിയർ കുപ്പി കൈയിൽ, ഞങ്ങൾ സ്‌പേസ്‌എക്‌സിന്റെ പുതിയ പ്ലാനിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു-സുനിത വില്യംസിനെ ഐഎസ്എസിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കുക.

"എടാ, സുനിതയെ കുറിച്ച് എന്താണ് പ്ലാൻ?" ഞാൻ ചോദിച്ചു, ബിയർ കുപ്പി മേശയിൽ വച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. "അവൾ അവിടെ മുകളിൽ കുടുങ്ങിയിട്ട് മാസങ്ങൾ ആയല്ലോ." എലോൺ ചിരിച്ചു, അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിന്നി. അവന് എന്തോ ഭ്രാന്തമായ ആശയം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. "നിനക്കറിയാം, ഞാൻ അവളെ ഒരു സ്റ്റാർഷിപ്പിൽ തിരിച്ച് കൊണ്ടുവരാൻ പോവുകയാണ്. ബോയിങിന്റെ സ്റ്റാർലൈനർ പണി മുടക്കിയപ്പോൾ, ഞാൻ പറഞ്ഞു, ‘സ്‌പേസ്‌എക്‌സിന് ഇത് ചെയ്യാം.’ അവർക്ക് ഒരു റോക്കറ്റ് വേണം, എനിക്ക് ഒരു വീഡിയോ വേണം- സുനിത ഭൂമിയിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നത്, എല്ലാവരും ആർപ്പുവിളിക്കുന്നു!" "നിന്റെ ഷോമാൻസ് എപ്പോഴും ഉഗ്രൻ ആണ്!" ഞാൻ പറഞ്ഞു, ചിരിച്ചുകൊണ്ട്. "പക്ഷേ, ഐഎസ്എസിൽ ഡോക്ക് ചെയ്യുന്നത് എങ്ങനെ? അത് ഒരു പഴയ മിനിബസ് പോലെയല്ലേ?"

തൽക്കാലം എന്റെ ഫോൺ മുഴങ്ങി-അരുൺ ഏട്ടൻ, എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ. "എടാ, ഒരു മിനിറ്റ്," ഞാൻ എലോണിനോട് പറഞ്ഞ് കോൾ എടുത്തു. "ഹലോ, അരുൺ ഏട്ടാ, എന്താണ്?" "നിനക്ക് അറിയാമോ, ഞാൻ രാമനാട്ടുകരയിൽ ഒരു വീട് പണിയാൻ പോകുന്നു!" അവൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു. "രണ്ട് നില, മുകളിൽ ഒരു ടെറസ്, ചുറ്റും കുറച്ച് ചെമ്പരത്തി ചെടികൾ– നിന്റെ അഭിപ്രായം എന്താണ്?" ഞാൻ എലോണിനെ നോക്കി, അവൻ ഒരു കൈയിൽ ബിയർ പിടിച്ച് എന്നെ കളിയാക്കുന്നതുപോലെ ചിരിക്കുന്നു. "അരുൺ ഏട്ടാ, നിന്റെ ചെമ്പരത്തി സ്വപ്നം മനോഹരമാണ്," ഞാൻ പറഞ്ഞു, "പക്ഷേ ഞാൻ ഇവിടെ എലോണിനോട് സംസാരിക്കുകയാണ്. അവൻ ഒരു റോക്കറ്റ് അയച്ച് സുനിതയെ ബഹിരാകാശത്ത് നിന്ന് രക്ഷിക്കാൻ പോകുന്നു!" അരുൺ ഏട്ടൻ ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാതെ നിന്നു. "നിന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ പ്ലാൻ കേട്ടാൽ എന്റെ വീട് ഒരു പഴയ ഓലപ്പുര പോലെ തോന്നുന്നു! എന്തായാലും, ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം." ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

എലോൺ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. "നിന്റെ അരുൺ ഏട്ടൻ വീട് പണിയുന്നു, ഞാൻ ഗാലക്സി പണിയുന്നു– നല്ല കോമ്പിനേഷൻ!" അവൻ ബിയർ എടുത്ത് ആകാശത്തേക്ക് ചൂണ്ടി. "സ്റ്റാർഷിപ് 2.0-ന് ഒരു പുതിയ ഡോക്കിങ് ഗിയർ ഉണ്ട്. ഞങ്ങൾ അത് ടെസ്റ്റ് ചെയ്തു. ഏപ്രിൽ 5-ന് ലോഞ്ച്, കേപ്പിൽ നിന്ന്. നിന്നെയും അരുൺ ഏട്ടനെയും കൊണ്ടുവരട്ടെ?" "അരുൺ ഏട്ടനെ കൊണ്ടുവന്നാൽ അവൻ റോക്കറ്റിൽ ഒരു ചെമ്പരത്തി ചെടി നടും!" ഞാൻ പറഞ്ഞു, രണ്ടുപേർക്കും ചിരി അടക്കാനായില്ല. "പക്ഷേ, സുനിത ഈ പ്ലാൻ ഓകെ ആണോ?" "അവൾ സൂപ്പർ ആവേശത്തിലാണ്!" എലോൺ പറഞ്ഞു, കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. "വീഡിയോ കോളിൽ അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു, ‘നിന്റെ റോക്കറ്റ് എന്നെ കൊണ്ടുവന്നാൽ, ഞാൻ നിനക്ക് ഒരു ചായ തരാം.’ ഞാൻ പറഞ്ഞു, ‘ചായ മാത്രം പോരാ, ഒരു മാർസ് ടിക്കറ്റ് വേണം!"

"നിന്റെ മാർസ് ഭ്രമം എപ്പോഴും ഉണ്ടല്ലോ," ഞാൻ കളിയാക്കി. "പക്ഷേ, DOGE-ഉം ടെസ്‌ലയും കൂടെ ഇത് എങ്ങനെ മാനേജ് ചെയ്യും?" അവൻ ബിയർ കുപ്പി കറക്കി, ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു. "ഞാൻ ഒരു ദിവസം 25 മണിക്കൂർ ജോലി ചെയ്യും! പക്ഷേ, സുനിതയെ തിരിച്ച് കൊണ്ടുവരുന്നത്– അത് സ്‌പേസ്‌എക്‌സിന്റെ ആത്മാവാണ്." "നിന്റെ ഭ്രാന്ത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്," ഞാൻ പറഞ്ഞു. "സുനിത തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ, ഞാനും അരുൺ ഏട്ടനും ആഘോഷിക്കാം– അവന്റെ ടെറസിൽ ചെമ്പരത്തി നട്ട്, നിന്റെ റോക്കറ്റ് വിജയം കണ്ട്! അടുത്ത ബിയർ നിന്റെ വക!" "ഡീൽ!" എലോൺ പറഞ്ഞു, കുപ്പി ഉയർത്തി. ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങൾ മിന്നി. ഒരു സ്റ്റാർഷിപ് സ്വപ്നവും അരുൺ ഏട്ടന്റെ ചെമ്പരത്തി വീടും ഒരുമിച്ച് ചിരിച്ചു.