അവിശ്വാസം കൊണ്ടോ ആത്മഭയം കൊണ്ടോ കഴിവുകളെ അവഗണിക്കുന്നവരോട്; അവസരത്തിനായി കാത്തിരിക്കരുത്

ഒരിക്കൽപോലും തങ്ങളുടെ ഗാനം ആലപിക്കാതെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുന്ന ഒരുതരം പക്ഷിയുണ്ട്. പ്രായമെത്തി മരിക്കാറാകുമ്പോൾ കൂർത്ത മുള്ളുകളുള്ള ഒരിനം മരംതേടി അവ ഇറങ്ങിത്തിരിക്കും. ആ മരത്തിന്റെ മുള്ളുകളിലേക്ക് സ്വയം വീണ് ശരീരത്തിൽ മുറിവേൽപിക്കും. ശരീരത്തിലേക്ക് മുള്ളുകൾ തുളച്ചു കയറുമ്പോഴുള്ള വേദനയിൽ പിടയുമ്പോൾ ആദ്യമായി ഒരു ഗാനം പാടും. അതു തന്നെയായിരിക്കും ആ പക്ഷിയുടെ അവസാനഗാനവും.

ഉള്ളിലെ സംഗീതം ആലപിക്കാതെ മടങ്ങേണ്ടി വരുമ്പോഴാണ് ജീവിതത്തിന്റെ അർഥം പോലും നഷ്‌ടമാകുന്നത്. അവിശ്വാസം കൊണ്ടോ ആത്മഭയം കൊണ്ടോ അവഗണിച്ച കഴിവുകളുടെ അമിതഭാരം താങ്ങാനാവാതെയാണ് പലരും ഹൃദയം തകർന്നുവീഴുന്നത്.

എന്തിനാണ് ജീവിതം വിലാപഗീതങ്ങൾകൊണ്ടു മാത്രം നിറയ്‌ക്കുന്നത്? ആരെങ്കിലും നൽകിയ സംഗീതത്തിനനുസരിച്ചു മാത്രം നാവുകൾ ചലിപ്പിക്കാനും നൃത്തം ചെയ്യാനുമിരുന്നാൽ എന്ന് തനതു പാദചലനങ്ങളും സ്വരമാധുര്യവും ഉണ്ടാകും? ഒരു പാട്ടെങ്കിലും സ്വന്തമായി എഴുതി തനിച്ചു പാടിയില്ലെങ്കിൽ അപശ്രുതിയിലും അവതാളത്തിലും ജീവിതം അവസാനിക്കും.

ഒന്നും ചെയ്യാതെ ആരാലും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാതെ ഒളിത്താവങ്ങളിൽ മാത്രമായി ജീവിതം അവസാനിക്കരുത്. ഉള്ളിലെ സംഗീതത്തിൽ നിന്ന് അപശബ്‌ദമെങ്കിലും പുറത്തുവരണം. പിന്നീട് അവ സ്വരസ്ഥാനം കണ്ടെത്തും.

Content Summary : How To Identify  Talents And Utilize Them